0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
628
Okunma
her gece biraz daha tanıdık ve biraz daha karanlık bir mürekkebe batırıyorum kalemimi, naneli şeker misali uykular uyuyorum, bi yandan uyuyamıyorum bi yandan da bitsin istemiyorum yani...her sabah gece lambası mayhoşluğunda uyanıyorum, görmediğim rüyaları anımsamaya çalışıyorum, hatta bazen belki denk gelirim de görürüm diye aranıyorum...ben ne mi düşünüyorum? yağmurdan serin, yazdan sıcak, ekmekten daha doyurucu, rakıdan daha sert ama bi kız çocuğunun kalbinden daha narin bişey mi arıyorum diye düşünüyorum...ben ne mi yazıyorum? bir delinin ayak izlerini çiziyorum...
