Bir gün düşerse yolunuz İzmir Konak Pier ’e hiç düşünmeyin bırakın o gün yapılacak işlerinizi, geçin içeriye ve en uç noktadaki cafeye oturup manzaranın keyfini çıkarın.
Önünüzde masmavi bir deniz uzanıyor, hele hele gün batımıysa tadına doyum olmuyor manzaranın.
İçeride çalan slow müziğin sesi kulaklarınızın pasını siliyor ve sizi en güzel hatıralarınıza götürüyor, duygulandırıyor.
Gökyüzünün denizle birleşip dans ettiği yerde ateş yanıyormuş gibi duran kızıllık sizi mest ediyor, gökyüzünün kızıl renginin denize yansıması, aşık ediyor insanı,
Bu güzelim manzarayı resmetmek için can atıyorsunuz…
Şimdi içeceğinizden büyükçe bir yudum alın ve tadına doyum olmaz manzarayı seyretmeye devam edin,
Ayrıca, yemek arayan ve elinizden beslenmek isteyen martılar etrafınızda ve denizin üzerinde daireler çizerek uçuyorlar,
Arada Denizin huzur veren sessizliğini bozan Alsancak iskelesinden kalkmış, Konak iskelesine giden ve denizi ikiye ayırarak cafenin duvarına vuran dalga sesini duyduğunuz vapurların, üzerinize geliyormuş gibi gelip gitmelerini seyredin, büyük haz alacaksınız.
Hava kararmaya başladı, karşı sahilin ışıkları güzel bir kadının boynundaki pırlanta bir gerdanlık gibi tüm endamıyla ışıldıyor.
Denize vuran kırmızı, sarı, mavi, yeşil ışıklar renk cümbüşü oluşturuyor denizin üzerinde, deniz yaramaz bir çocuk gibi kıpır kıpır oynaşıyor ışıklarla. O renk cümbüşün içinde kendinizi bulup, huzur ve mutluluğa kavuşuyorsunuz.
İstemeden de olsa gitme vakti geldiğinde hüzün çöküyor insana, galiba deniz, insana farklı bir ruh ve coşku katıyor, kıyıdan uzaklaştıkça o coşku da azalıyor, bu nedenle İzmir’i çok seviyorum, Denizi de ve Deniz olmayı da…
Bir gün sizin de yolunuz düşerse Konak Pier ’ e hiç düşünmeden deniz olun siz de bir kere…

Deniz