Artık dur!Sürüklemeyeceğim seni peşimden giderim ardıma bile bakmadan yanılırım kimi zaman azalırım Bekle!Canım kanıyor fayda olmaksızın bi çare çaresizim belkide Lütfen! sadece saliselere bölünmüş kare kare rüyalar aleminde buluşalım belkide bende böyle alışırım atıştırırım aşk denilen olguya ekmeği peynire banarcasına Bitti!Bende bilirim bitmeleri sert bir kavram acıtır sızım sızım yürek damarlarımı ağlatır içten içten belkide göz bebeklerim perişan aşiyan gardiyan bakışmalarıma karşı cinsle Ölüm!En basit bi kadar zorlu yol aslında uzun bir kol ya tutarsın dişlerini sıkarcasına yada çoğu zaman yok olur gidersin parmaklar arasında Yalnızlık!Çoğu kaçar sokaklarımdan misketlerimi çalarak kimi gelir savurur kavurur bitmek bilmeyen gecelerimi yanarım köşe koltuğumda yanarım bile bile kanarım belkide bildiğimi bile bile Son!Tekrar birson. parantez kapanır belkide illa ki der durur dilim ruhuma meydan okur baş kaldırır gerçekliğe ve susar sonsuzluğa...