yahut sevgilin seni sevmiyordu
o zmn sen ne yaptın?
geceleri ağladın mı ? …
ona sararmış yüzünü göstermek için geçeceği yolda bekledin, ona uzun ve acındırıcı mektuplar yazdın değil mi ?


ne zaman birşeyler yazmaya heveslensem hep bu satırlar aklıma gelirdi. evet aynen böyle yaptım, şuanda yaptığım gibi. tam olarak beni anlatmasada ne kadar doğru yazdığı için severim bu yazıyı. sevdiğim kişi benim sevgilim değildi, sadece sevdiğim biriydi işte biz hiç sevgili olmadık ki ? olabilirdik belki , belkide olucaz ya da ben kendimi böyle avutuyorum bilemiyorum. neyse sevdim onu seviyorumda sanırım ölene kadarda sevicem. şimdi bana inanmıycaksınız 2 gün sonra buda böyle biter diyceksiniz ama öyle dğil işte. her insan için bir kişi olur ya ömründe herşeyini vereceği, hayatını, geleceğini onunla planladığı ve hiçbir zamanda bu duyguların karşılıklı olmadığı ya da bi tarafta bu duyguların az olduğu bir sevdiği olur işte benimkide öyle birşeydi. sarı saçlarım, dudaklarım, burnum onundu dediğim, dünyada sadece 2miz olsaydık, hep onunla olsam dediğim. tamam biraz kıskanç düşündüm birkaç kişi daha olabilir dünyada hehe. neyse benimde hikayem böyle birşey işte. hep belirsizlikler, beklemelerle dolu bir hikaye.. tek belli ve kesin olan şey benim ona olan duygularım, ona bu kadar kısa bir sürede bağlanmış olmam hatta geleceğmi bile ona göre planlıyor olmamdı. haha evet ben onun ağzından çıkacak bir kelimeye bakarken onun bana dediği birşey yoktu komik ya da komikte değil dramatik desem daha doğru olur.
arada bir ‘seni seviyorum’ dediği olurdu çocuğun şimdi hakkını yememek lazım. tamam mutlu oluyordum ama mutluluk bile acı vericiydi. çünkü mutluluğun ardından gelen uzaklık, soğukluk,susmalar oluyordu. ve bundan sonrası muhteşem bir ikilem : ben ’ seni seviyorum’ demeler için sevinsem mi yoksa arkasından gelen aramızdaki soğukluğa mı üzülsem şaşırıyordum. ama her ikisinin sonunda yine isyan eden gözyaşlarım oluyordu. onlar yollarıı iyi biliyordu gözlermden kalbime doğru giden yolları iyi biliyorlardı. çünkü bu yollardan daha öncede aynı kişi için geçmişlerdi gece gündüz demeden ! ve ben her defasında bir daha beni sevdiğini söyleme diye kızdım durdum. istemiyordum, eğer böyle aramıza soğukluk gircekse söylemesin diyordum. ve şaşırıyordu çocuk.
onun geleceği yolları bekledim evet , belkide hala bekliyorumdur kimbilir ama ağlamaktan sararan yüzümü göstermek ya da bana acıması için beklemiyorum. ben her zaman yeni güne yeniden doğuyorum, dünkü ya da ondan önceki olanları unutmuyorum ama hatırlayarakta daha kötü olmasından korktuğum için bu konuları açmıyorum. onunla yeniden tanışmış gibi , her defasında mutlu olmaya bakıyorum. ama benimde dayanamadığım zamanlar olmuyor değil. mükemmel değilim işte. evet bu satırı biraz abarttım sanırım kısacası şöyle 2 gün mutlu görünüyorsam 5 gün bunalımlı günler geçiriyorum.
herneyse hep yazmak istediğim için yazıyorum bunları. ve her sabaha yalnızlıkla açılan gözlerm birgün onunla uyanacağını biliyor.