Hayatta kendime ikinci bir şans vermiştim ikinci defa aşık olmuştum oa hayatta kimseyi onun kadar sevmemiştim kimse için böyle ağlamamıştım O herkesten farklıydı ilk başlarda gözümde delikanlı adam gibi adamdı böyle sanmıştım onu onun diğerlerinden pek de bir farkı yokmuş daha vicdansız daha vefasızmış Allah hepsinin de belasını versin hiçkimseyi sevmiyorum artık sevmek istemiyorum bunu da diğeri gibi sonsuz cehannemine yollamak ebediyyen unutmak istiyorum biliyorum başaracağım değer mi benim tek bir gözyaşıma bile asla bu aşkın tüm yükünü omuzlarımda ben taşıdım üstüne de olmadık acılara bırakıldım kalleşçe alçakçaydı bu yaşadıklarım sadece sevmiştim oysa artık benim değerimi bilip bilmemesi de bu saatten sonra umrumda değildi anlayacaktı ya da anlamayacaktı değerimi bu da umrumda değildi yeterince değmeyen biri için vakit kaybettim zaten bana aşkı tövbe ettirdi pişman ettirdi vallahi bir daha sevmeyeceğim