Bakışırken ne anlamda bakıştığımız önemlidir.Aslında gözler önemlidir. Göz bebeğinin başka bir göz bebeğiyle çakışması, ilk gözlere bakarak aşık olmak. Göz göze gelindiğinde kendimizi kaybetmek. Saniyeler içinde yepyeni bir hayat kurmamızı sağlayan ana unsurdur göz. Bazen nefret ettirir insanı, bazen sevindirir, güldürür, ağlatır, korkutur, iç acıtır. Aşık eder belki, sohbet eder gözlerle, belkide yıllardır aranıp bulunamayan şeyden daha önemlidir.
Bakışlarla konuşmak güzeldir. Saniyeler içinde bakıp çekmek gözü, oturup konuşmaktan daha açıklayıcıdır.İnsanın içini gösteren tek şeydir göz.Bakılması için yapılmış bölme gibi. İnsanın düşüncelerine el atabilmektir bakışmak.
Hayatı somutlaştırmaktır bakışmak. Düşündürür, içinde kaybeder insanı. Kanıttır bakışmak, bazen maktul için bazen mazlum, bazende bir parça aşk içindir.
Sorulara açık bir cevaptır bakışmak.
İnsanı ayırt edebilmeyi sağlar, kötü biri gibi bakıyorsa, niyeti kötüyse, aşık olmak istiyorsa, sevgi arıyorsa, merhameti diliyorsa işte bunun gibi istekler, kötülükler, yaşanması gerekenler yansır gözlere.
Cırtlak bir renk gibi sırıtır yüzümüze "ben varım burada" diye bağırır göz yoluyla kulaklarımıza. Seslenmek istediği belkide bir bakışta, duygularımızdır; ince duygularımız. Bu duyguları içeride tutabilmektir mesele. Belkide bir bakışa kurban olmamaktır.

"Bakışlar önemlidir; insan görünümlü yaratığın asıl yüzünü gösterir ama bakabilmekte önemlidir; çünkü o yaratığı saklayabilen tek sebebiyettir."