Öyle ya söz ikrardır; söz sessizliğin sesidir; söz senettir; söz sukut içinde telaffuz edilirse altındır; sultan yanında söz, baş götürür; güzel söz dilin zekatıdır; sözlerin altında saklı kalan gizli yanlarımız vardır. Söz güvenin telaffuzudur. Söz sır çekmektir köşk bilinen yüreklere..Söz ola kese savaşı, söz ala kestire başı..Söz üzerine sözlüklerde neler yazılmamış ki ama bence söz yürektir…

Sözünüz sözüm olsa sözüm sözle kalmaktır da… Yüreğine sağlık diyen gönül erbaplarına sözüm sukut olur çünkü sukut sözün karşısındaki en iyi cevap olandır ki

Sözüm söz denilince yürekte vuru ikiyle çarpılır gibi hızlanır sözün kısık tonda çıkanı ehil olmayan ellerde harcanır da ama marifet değeri bilenin bahçesinde çadır kurmaktır da fazla söze ne hacet ehil olmayanı ehlileştirmeye çalışmak ehil bir bahcevanın bahçesinde olmaktan çok zordur da…

Ehil olmayan söz vermenin kıymetini ölçemiyorsa mezroyu onun eline vermemek de gerekir o zaman kendin ölçeceksem söz içeriğindeki mesafeyi dağlara bile söz söylesen sana aynı yankıyı aksiseda ediyorsa dağ bile olmayana dağdağa olacaksın

Sukut sessiz bir çığlıktır elbette ama duyana..Duyan çok yakınında da olabilir uzağında da..Bunu tersi gibi de düşünmeli..Bazen yakınındaki duymaz ama uzaktaki çok daha duyar, aksiyondadır.Bazen de dediğim gibi tersi olur ama sessiz kalışı, anlamayana anlatmaya uğraşıncaya kadar sessiz kalışını kavrayana meyletsen his ve duyguca daha bir sesli olacağın da doğrudur.Haa bazen sessizliğini anlayanlardan kaçma huyunu ertelemelisin de…