Seherin ilk ışıklarında

Hiddetli bir sarsılmayla uyanmıştım

Kalktığımda ağzım ve boğazım tamamen kurumuştu



Ne kadar zorlasam da

Yalnızlığın kadrinde bir medet umsam da

Çaresizliğim her an başımda, sessiz duvarlar karşımda



Gecenin sabahında

Sabahın ilk ışıklarında dilerim hayrola

Nasip olacak nede olsa sırada şayet nefesimiz kaldıysa



Ölüm kendi yolunda

Eğer aşk yoksa korku başlıyor o anda

Haşyet çıkıyor karşıma, titremeler başlıyor her nasılsa



Bir su alsaydım ağzıma

Düşünmek bu raddede nasip olacaksa

Zihnim tarumar olsa da, kalbim bizarlığında acı solusa



Hicran başlıyor nede olsa

Yaşamak acizliğe kapı aralıyorsa

Kul olmak nasip olmayacaksa, aşk kime vuslat olacaksa



Edepsizliğim karşımda

Beyhude geçirdiğim zamanlar hazansa

Dinlediğim şarkılarda her ne kadar acemaşiran olduysa



Hüzün doluyor işte

Hicran dile geldiği kadar anlaşılmayınca

Gözyaşları durulmayınca, çile yoğrulmayınca aşk uzaksa



Vaktim her ne kadarsa

Ömür ferahlığı hiç olmayacaksa

Yaşamak adına nitelik ve nicelik bir farksa çok uzaklarda



Kalan takatim olsa

Gözlerimin feri fevkalade azalınca

Kalbim dirliğinden olunca, ruhumda kendi serencamında



An kapıyı çalınca

Yar çok uzaklarda bensiz soluyunca

Aşk umutları solunca, son kalan tohumları da kuruyunca



Hıçkırıklarım yanımda

Ne kadar yalnız kalsam da umudum Hakta

Vesileler sıralanınca, hezeyanım olsa da niyetim ihsana







Mustafa CİLASUN