sen giderken akşma üstüydü,güneş her zamankinden daha kızıl odamın penceresinden duvara yansıyordu...rüzgarda ılık ılık esiyordu...perdenin duvara yansıması bir gelip bir gidiyordu gözümün önüne...sen geliyordun aklıma iki damla gözyaşında boğuluyordum içtiğim sigara dumanından hasrete boğuluyordum senle ilgili hayal kuryordum hayallerim sadece beni zehirleyip gidiyordu...her aklıma gelişinde akıntıya kürek çeken kayıkçı geliyordu aklıma ve söylüdeği söz...niye bu kadar sevdin...sabahla birlikte içime bir sevinç gelirdi taki karabulutlar gelip gökyüzünü kaplayana kadar...başlayan yağmurla birlikte geçmişin özlemi dolar içime..yağmura karışan gözyaşım senin dışarıyı izlediğin cama rüzgarla birlikte savruluyordu...sıradan bir yağmur tanesi zannediyordun onları...gözünün önünde camdan kayıp gidiyordu...aslında o kayıp giden bendim ...sen bunu hiç anlamadın...biliyorum bir daha gelmiyceksin...aslında sen hiç gelmedin gerçek olan ben hep sendeydim ve sen bunun farkındaydın...şimdi bende gidiyorum beni kimsezizler mezarlığının isimzizler bölümünün kaybedenlar kısmında bulabilirsin...