TOPLUMUN TEMEL TAŞI AİLE

Malumunuz aile, ana-baba ve çocuklardan oluşan küçük bir devlettir. Bu anlamda devlete de büyük bir ailedir, diyebiliriz. Ailenin, aile bağlarının gücü nispetinde millet de devlet de sağlam ve güçlü olur.

Peygamber Efendimize peygamberlik görevi verildiğinde ilk emir olan “OKU” geldiğinde, Hira dağından ilk vahyin verdiği heyecan ve haşyetle doğru evine dolayısıyla eşi Hz. Hatice annemize gitti. Hira’da yalnızlık arayan Fahr-i Âlem evinde düşünceleriyle başbaşa idi. Bir müddet sonra uyandı. Bir nebze olsun rahat ve sükûnete kavuştuğu belli idi. Hatice-i Kübrâ’ya başından geçenleri olduğu gibi anlattı ve ekledi: “ Korkuyorum ey Hatice! Bana bir zararın gelmesinden korkuyorum!” dedi.

Bir peygambere, hem de en şerefli peygambere ilk zevce olacak kadar yüksek bir kabiliyet, anlayış ve basirete sahip Hz. Hatice, her halinden son derece emniyet duyduğu beyi Kâinatın Efendisini şu sözlerle teyit ve teselli etti: “ Hiçbir korku ve endişe duymana sebep yok. Hiç üzülme, Allah senin gibi bir kulunu hiçbir zaman utandırmaz. Ben biliyorum ki, sen sözün doğrusunu söylersin. Emânete riâyet edersin. Akrabalarına yakın alâka gösterirsin. Komşularına nazik ve müşfik davranırsın. Fakirlere yardım elini uzatırsın. Gariplere evinin kapısını açıp onları misafir edersin. Uğradıkları felâket ve musibetlerde halka yardım edersin. Ey Amcamoğlu, sebât et. Vallahi, ben senin bu ümmetin peygamberi olacağını ümit ederim. ”

Efendimizi bu teselli sonucunda Hatice annemiz, akrabası ve o günün âlimlerinden sayılan, Tevrat ve İncil’i okuyarak ve onlardan pek çok şey örenmiş olan Varaka bin Nevhel’e götürdü. Varaka bin Nevhel de; “ Sen bu ümmetin peygamberisin. Ah! Ne olurdu, yeni dine halkı çağırdığın günlerde ben de genç olaydım. Kavmin seni yurdundan çıkaracakları zaman, sağ olsaydım.” diyerek, müjde ve özlem dolu sözlerle hem Allah Resulünü hem de Hatice annemizi rahatlattı.

Aile kavramı hususunda ve Resulullah’ın örnek hayatı ekseninde ilk vahiy ve akabinde yaşananlar neticesinde vardığımız ve kendi ailemizde uygulamak üzere örnek alacağımız sonuç şu:

1- Hz. Peygamber yaşadığı dehşet ve haşyet ile doğru evine koştu.
2- Eve apar topar girmedi, eve stres götürmedi.
3- Beni örtün diyerek uydu, uyanıp sakinleştikten sonra durumu eşine izah etti.
4- En önemli güven ortamı olan aile içinde eşi ona güven vererek teselli etti.
5- En yakın akrabalarından olan Varaka bin Nevhel’e giderek yaşananları onunla paylaştı.

İlk vahiyle birlikte yaşananlar ve yaşananların özünde duran hakikat ve aile yapımızda esas alınması gereken bu dersler, bu günü tanzim ve yarını inşa için önemli köşe taşları niteliğinde vazgeçilemez değerlerdir.