Ben seni yalansız, riyasız sevdim sevdiğim..
Sen inanmadın sevdiğime, hep kuşkuyla yaklaştın inançsızlığını içinde sakladın
Bir türlü açılamadın kaybederim korkusu, kıskançlıkların seni sevğinin içinde boğdu..
Hatırlıyormusun sevdiğim hep sen konuşurdun ben susardım
her kelimende içimden akardım sana doğru...
Yüzüne, gözlerinin içine bakardım siyah gece sessizliğinde bakışların içine
çekerdi, eritirdi beni biliyormusun?
Şimdide resimlerine bakıyorum saat,lerce, yine sevği dolu bakışların..
Birbirimizden ayrı kaldığımız saatler geçmezdi ne kadar çok özlerdik birbirimizi...
Kavuşacağımız dakikaları sayardık bir türlü geçmezdi zaman
Biliyorum bende hatalar yaptım seni bilmeden kırdım
Aslında biz zıt kutuplar gibiydik, gece ile gündüz yer ve gök gibiydik toprağın suya
ihtiyacı, hasretliği olduğu gibi bizimde sevğiye, sevilmeye ihtiyacımız vardı..
Seviyorduk birbirimizi ama...Gücümüz mü yoktu enğelleri aşmaya yoksa
umursamadık mı?sevğimizi kimse yıkamaz diye...
Çok kanattık birbirimizi.. ..
Uzaktayken hasret yüklü bulutlar gibiydik sevdiğim...
Ama biliyormusun ben seni sevmekten asla vazğeçmedim sevdiğim..
Benim sevğim gerçekti..
Kim bilir ne çok üzdüm seni çocuksu suskunluklarım, alınğanlıklarım
yanlış seçimlerim..
Üzdüm seni sevgili.. acımadan eksilttim sende ki ben, leri
Şimdi çocuk gibi başımı önüme eğip unutalım demek neyi değiştirir ki..
Ama biliyormusun ben seni sevmekten hiç korkmadım sevdiğim..
Güler yüzünün ardına sakladığın yaralarınla, dünyanın yükünü omuzlayan en çaresiz
yanlarınla sevdim seni, olduğun gibi...
Sen hanği duyğulardasın bilmiyorum
İki büyük yalnızlığı yaşıyoruz sevğimizle...
Ben seni hala ilk günkü gibi seviyorum.. Ya sen sevdiğim?seviyor musun?yoksa
başkalarının kollarındamısın? Sahi gittin mi? bilmiyorum...

Sevğilerimle.. Berfin Karahan/A.P/9/1/2011/04/50