Her insan, bir dünyadır... İnsanın ömrü nehre kapılmış bir kütük gibi oradan oraya sürüklenerek geçer...Nehre bulaşan pis atıklar da ister istemez kütüğe bulaşır. Kütükdiğerlerine de pisliğini aktarınca, siz düşünün bu nehrin hali ne ola ?
Davranışlar herkesin kendini seyrettiği bir aynadır. Aynalarla çevrili bir çember düşünün, bir aynanın üzerinde olan çatlaklar, lekeler, karartılar... Bu çirkin görüntü diğer aynalara nasıl yansımasın? Herkes dünyanın düzene girmesini ister ama gayreti başkalarından bekler. Bu yüzden her kafadan bir ses çıkar. Bir milletin değeri, onu meydana getiren fertlerin değeri ile ölçülür. Her insan gökten düşen bir kar tanesi gibidir. Kimisi yüksek bir dağın tepesine, kimisi karanlık bir kuyuya düşer. Ahlak toplumun temelidir. Ahlak özel ve pahalı bir lükstür. Düşünce rüzgar, davranış yelken, beden kayık, ahlak denizdir. Deniz olmadan ne yelkenin ne de kayığın faydası var. Dünyayı değiştirmek olur iş değil. Huylu huyundan vazgeçmiş. Ama özen ve nefis insanı başka bir hale getirirmiş. Karanlık olupta bulunamayan değil, aydınlıkta bile mumla aranan ol ! Hayat sevince güzel. Eğer hayatı sevemiyorsan sıcak ve nemli bir günde ekmeğin arasına bir tutam tuz koy da ye ! Bir de ağaç gölgesi ve bir bardak su. Bir ohhh çekince bütün sıkıntılara değer.
Denizlerde süzülen bir kayık, kutupları oluşturan bir kar tanesi ol ! Parlak bir ayna, sağlam bir kütük ol ! Dünya olmak isteme, dünya sen olsun ! Sende aranan değil, dünyada bulunamayan ol !

14/10/2010
Hilal Eken