Yanıyor yanıyor:alev almış sokağın birindebir yürek...Koşun yetişin kardeşler.Ona yağmur bakışlısını getirin.Çakmak çakmak olmasın gözleri ama :hele kızmışsa öfkeliyse bilin daha çok yakar.Ateş saçıyorsa eğer kalbi ve byz gibiyse gözleri getirmeyin onu!Ama kurtarmak lazım.Yanıyor yanıyor!Yanmıyor yakıyorda...Hepiniz tanıyorsunuz bu genci :hani bir gece yağmur yağıyorken bu caddeye evinin önünden koşar adım geçerken sizler duymuştunuz hıçkırıklarını!Belki de dökecek gözyaşı kalmadığındanartık yanmıştır yüreği...Ya da söndürememiştir yaşlar alevini kalbinin !Denemiş ama becerememiştir.
Yanıyor yanıyor yetişin kardeşler nefes alamıyor!Yardım edin bana diye bağırıyor:işitmiyor musunuz?İhtiyacım var ona:onsuz nefes alamıyorum diyor.Koşun koşun...Kerem olmuş gönlü küllerine sarılıp ağlayan Aslı...
Boyun eğmiş hayata :pısırık diyor dışardan görenler.Oysa o önce kendi içinde savaşıyor!Sığındığı küçük bir odası var.Sobası yanmıyor çoğunlukla...Boğuluyorsa da soğukta.Bekliyor belki gelir diye yağmur yüreklisi.!
Hapsolmuş yüreği yaşayamıyor!O birdi,biricikti,biriciğimdi diyor ağlıyor.Gözyaşları yakıyor daha çok.Ve o...Sizin küçük gördüğünüz hani sizin çare bulamadığınız o yangının sahibi.O ki kabullenmiyor hala...
Kerem olana kadar yanmayı bekliyor!
Yanıyor yanıyor yetişin ,yağmur yüreklisini getirin !