İnceden yağmur damlaları vuruyor cama, rüzgârla daha hızlanıp sanki intihar ediyorlar. Aralarından bazıları çerçeveden içeri girmeye çalışıyor, ben zaten çoğunu yırtık bir bezle engelliyorum. Tıpkı gözyaşlarımı göz kapaklarımla engellediğim gibi… Sen sormuyorsun belki ama her varlık ben kadar görmek istiyor seni, sakın sen yağmur damlası deyip de geçme olur mu?

Yokluğunda gözlerin geliyor aklıma. Siyahın en sevgi dolu bakışları, hele o yüzüne yakışan tebessümünse bir başka özel. Günler o kadar sevinçle geçiyor ki sanki bir rüyanın en can alıcı yerinde kilitlenip kalmışım gibi… Mutluyum elbette, en azından ölmeden bende bir kadına âşık oldum diyebileceğim sayende. Ve biliyorum insanların bana olan davranışları da değişecek. Daha bir itibar, daha bir sevgi dolu bakışlara maruz kalacağım. Ve ben seni tam da intihara hazırlanmışken mucize olarak karşıma çıkartan yaradana hep minnettar kalacağım.

Bugünlerde artık geçmişimdeki güzel günlerimi aklıma getirmiyorum. Doyasıya, eskiye nispet yaparcasına anı yaşıyorum. Geleceğe dair planlar kuruyorum. Önceliğim hep seninle başlıyor. Biliyorum çünkü sen olmazsan ben zaten olmayacaktım bu hayatta. Sana benzeyen çocuklarımızı aklıma getiriyorum. İlk anne olduğun günü ve yavrumuzun sana ilk anne dediğinde nasıl gözlerin dolduğunu… Bunların hepsine şahit olmak istiyorum, yalnızca seninle!

Mesela bana ilk kızacağın günü bile merak ediyorum. Öfkelendiğinde neye benzediğini, yüz hatlarının nasıl değiştiğini ve sonra pişmanlıklar içerisinde birbirimize nasıl sarıldığımızı… Her şeye rağmen o büyük tutkumuzun nasıl davranışlarımız, alışkanlıklarımız olduğunu görmeyi ve ne olursa olsun asla ayrı bir zaman dilimini paylaşamayacağımıza herkese inandırmayı sadece seninle istiyorum kadınım!

Seninle olmak bir meydan okumak olabilir aslında hayata karşı. Ki olmalı. Seninle haksızlığa, ihanetlere, sadakatsizliğe, sevgisizliğe, inançsızlığa meydan okumak istiyor bu adam! Seninle elli yaşında bile el ele dolaşmayı, kırlarda papatya, gelincik toplamayı ve hatta yuvarlanmayı istiyor bu zavallı adam. Sahip olduğumun ne denli özel bir nimet olduğunu ve beni yalnızca senin cennete ulaştırabileceğine o kadar çok inanmak istiyorum ki artık inandım bile… Seni çok seviyorum kadınım!

Seninle en çok neyi istiyorum biliyor musun? Evlilik cüzdanımızda isimlerimizin yan yana olmasını, evimizin kapısında ismimizin yan yana olmasını, çocuklarımızın nüfus cüzdanlarında isimlerimizin olmasını ve belki hüzünlü olacak ama öldüğümüzde mezarlarımızın yan yana olmasını ve tüm tanıdıklarımızın aklında “onlar birbirileri için yaratılmışlardı” diye hatırlanmayı…

İçimde yalnızca sen ol istiyorum

Ve ben
O dışımı hiç bilmeden
Herkeste sadece seni görmeyi diliyorum…

Sana çok inanıyorum
Çünkü seni çok seviyorum…


Emre Onbey (aşkların en güzeline…)