şahsi karakterler üzerinde oynanmış oyunların arasındaki sımsıkı zincirlerin parçalandığı kısımda boyun eğmeyerek hayta.ve belki de düşleyerek en çok .yasaklanmış dünyanın sevgisine hasret yüreğimle bir gemiyim açıkta...gün doğuyor,çıkış yolu yok...ve bir yerlerde bir karaparçası kazanmak…karada yaşayanlar okyanusta yüzenler ve gemide bekleyenler…Ve ben okyanusta yüzerek yaşamya çabalayanları tek gemi eşrafında toplamaya çabalayan bir kaptan.hiç ulaşamayacak hayalleri olan…ufuktan el sallıyorlar brileri biz çıkarcılar dünyasında kalmaktan bu halkanın içinde olmakta bşir kuzu olup her gün ve her gece bir kurt olup sade ve sadece kendi kendimizi yemekten yorulduk diye yükseliyor sesleri.ve ben şimdi kıyıya yanaşma çabasında .yatlarıyla küçük yelkenlimi ezmeye çabalayan zavallılar.sizler düşünürken düşlemeyi yaşamak için yaşamak adına .bizler hani o küçük gördüğünüz sürü deyip ekndinizi ve bizi avuttuğunuz günlerdeki gibisin hala.altınızda olması neye yarar CADİLLAC’ın .sizler hiçbir zaman yrümenin hayata ve koşmanın umutlara tadını bilmediğiniz zamanlarda olduğunuz gibi bekleme konumunda tutmaktasınız hayatınızı.Sürülerim rürlerimi süre süre deyip giden bir çoban gibi siz.hiç göz önüne almadınız o sürüden bir koyunun bir avuç ot için sizi bırakacağını ve siz köprünün tam orta yerindeyken ikiye ayrılacağını köprünün hiç düşünmemiştiniz değil mi .ve ben şimdi.ben kimim biliyor musunuz ?ben sizlşerin yaşam kaynağı deyipte umutla baktığı yaşamın güneşiyim ve şimdi .gölgeleriniz sizden daha büyükken dünyada .ben batmaktayım .!