Nasıl yaşanıldığını bilebilmek zordur ne kendimizin ne başkasının. Kendimizin nasıl bir yaşantıda olduğumuzun zor olduğundan, başkalarının yaşantılarını anlamamız daha zordur sanımca. Ama genelleme bir unsur bu, bazı insanlar var ki karşımada çıkmadı diyemem. Bir bakışta anlar halinizi. Sizi pek tanımamasına rağmen, nasıl bir yaşantınız olduğunu anlar. Tabi bu onun için bir tahmindir. Neye bağlı olarak?
Hal ve hareketler mi?
Konuşmalar, sohbetler mi ?
Mimikler mi ?
Bunları anlayabilene zaten bilim ağzında ruh bilimci diyoruz yani psikolok. Aslında herkes bir ruh bilimcidir bana göre. Eğer birinin halinden, yaşantısından en küçük bir sanımız varsa ve kanıtlanabilir bir sanıysa ruh bilimci olduğumuz söylenebilir. Sadece bir kişinin yaşantısı hakkında yorumumuzun bulunması demek o insanın ruh halinden anlıyoruz demektir. Buda bizi ruh bilimcisi yapıyor haliyle. Ama bu yönü kendimizde kullanmamız zor.
-Nasıl hareket ediyoruz.
-Huyumuz, halimiz nasıl ?
-Kimleri üzdük farkında olmadan.
-Kimleri sevindirdik istemeden.
Yani karşımızda kendimizin aynısı yokki ne yaptığımızı tam olarak bilelim. Ona bakarak ne yaptığımızı, hatalarımızı, iyi yanlarımızı görelim.Buna göre kendimize çeki düzen verelim. Hal ve hareketlerimizi düzeltelim. Kendimizin aynısı olsun da demiyorum. Olmadığı için yaşamımızı yönlendiremediğimize değinmek istiyorum.
Yaşam biçimi önemlidir. Yaşayabilmenin özellikleridir yaşam biçimi. Bu özellikleri bilmek ve farkında olmak ise yaşantımızdan haberdar olmamız demek anlamına geliyor.
Aslında yaşayabilmemizin, hayatımızın bir gününün güzel veya kötü geçmesinin tek sebebi bizizdir. İnsan nasıl yaşaması gerektiğini hiçbir zaman tam bilemez ama yaklaşır. Her yaklaşmasında ise iyi şeyler ortaya çıkar. Her uzaklaşmasında da kötü şeyler.
Yaşayabilmek zor iştir, yaşantıya da renk katabilmek.