Büyük Hun İmparatorluğu kurulurken, içinde yabancı unsurlar yoktu. Göktürk İmparatorluğu kurulurken içinde yabancı unsurlar yoktu. Büyük Selçuklu İmparatorluğu kurulurken, içinde yabancı unsurlar yoktu. Osmanlı İmparatorluğu kurulurken de içinde yabancı unsurlar yoktu. Ne zaman ki, yabancılar ve dönme devşirmeler yönetimde söz sahibi olmaya başladılar; önce adalet ortadan kalktı. Sonra, rüşvet ve gasp başladı. Bunu torpil, iltimas ve adam kayırma takip etti. Bu yolsuzluklar sonucunda asli unsur yöneticilere, onların şahsında devlete olan güven duygusunu kaybettiler. Sonuç olarak koca koca imparatorluklar tarihin tozlu sayfalarında kaybolup gittiler.
Osmanlı İmparatorluğu, yükselme döneminden duraklamaya, duraklama döneminden gerilemeye, parçalanmaya doğru hızla yol aldı. Birinci Dünya Savaşıyla birlikte Başkenti İstanbul’un işgali ile de fiilen sona erdi. Orhan Beğ zamanında başlayan Devşirme Sistemi, zamanla işlerliğini kaybederek, devlet hizmetindeki devşirmeler devletin gücünü, kendileri için, daha sonrada mensubu oldukları milletler yönünde kullanılmaya başladılar. İlerdeki yazılarımızda bunu örneklerini vereceğiz. Sonuç olarak kuruculuğunu Türk Milletinin yaptığı Osmanlı İmparatorluğu, yabancıların elinde yok olup gitti.
Osmanlı İmparatorluğu, işgal edildiği zaman Türk Milleti, damarlarındaki asil kanın gereğini yaptı. Esareti ve köleliği kabul etmedi. Malıyla, canıyla mücadelenin en büyüğünü verdi ve İstiklalini tekrar kazandı. Yönetimi yine güvendiği, inandığı insanlara teslim etti. Ve yanılmadığını gördü.
Daha sonra, birileri demokrasinin açık noktalarından istifade ederek köşe başlarına yerleştiler. Hem öyle bir yerleştiler ki, söküp atmak imkansız hale geldi. Üstad Necip Fazıl bu durumu; “Öz yurdunda garipsin, öz yurdunda parya.” diye özetleyiverdi.
Yüce Türk Milleti; eğer öz yurdunda garip, öz yurdunda parya olmak istemiyorsan bir an evvel özüne dönmek zorundasın. Aksi halde “DÜŞÜNDÜĞÜN GİBİ YAŞAMAK YERİNE, YAŞADIĞIN GİBİ DÜŞÜNMEYE” başlarsın. İşte o zaman; ne düşünecek bir hakkın, ne düşünecek bir vatanın kalır.
“YÜZDE YÜZ TÜRK OLDUĞUN GÜN,SÖZ SENİN OLUR !”