Şehirler arası otobüs yolculukları zordur bir o kadar da hüzünlü. Bunun nedeni sanırım şehirler arası olması.

Hep birilerinden ayrı düşersiniz bir şeyleri geride bırakırsınız. Yaşanmışlıkları yaşanmamışlıkları sevdiklerinizi sevemediklerinizi. Bazen düşlerinizi...

Aynı zamanda yollar sizi çok özlediğiniz ve sizi çok özleyen sevdiklerinize kavuşturur. Ait olduğunuz yere...

Otobüse binildiğinde host arkadaş hemen başlar ikrama. Kek otobüslerin vazgeçilmezidir. Sıcak drink ve soğuk drink. Dondurma bile yemişliğim var.

Bir keresinde Mert ben ve İhya ablam İzmir’den İstanbul’a birlikte dönüyoruz. İlk ikram kek ve içecek ikramıydı. Ben kek yemedim sevmem keki. Zuladan çıkardığım çikolatayla neskafemi içtim. İhya ablam neskafenin yanında kek yedi. Mert ikisinden de almadı.

Aradan bir süre geçti aynı ikram tekrarlandı. Ablamız alışık değil toplu taşım araçlarına ve kurallara...

İkram tepsisinde kek görünce hayret nidasıyla, “ay gene mi kek yicez, ama her zaman her zaman da kek yenmez ki canım, insan değişik bir şey ikram eder!” dedi.

O an bakışlarımı kaçırdım host arkadaşla gözgöze gelmemeye özen gösterdim...

Mert hemen devreye girip bizi göstererek, “ben bu ikisini de tanımıyorum, ömrümde hiç görmedim, akraba falan da değiliz!” dedi.

Ablamız olayı sürdürüyor...

- Mert ama haksız mıyım teyzem, az önce de kek verdiler, yine kek veriyorlar!

Mert başını çevirdi camdan dışarıya bakmaya başladı;

- Bana anlatmayın hanfendi ben sizi tanımıyorum...

Görevli çocuk daha fazla dayanamadı

- Abla napalım istiyosun börek mi açalım... deyince ben gülmekten dağıldım.

Ablam halâ konuşuyor,

- Ay şuna bak hem suçlu hem güçlü. Bir de zeytinyağı gibi üste çıkıyor!

Görevli genç, “tööbeee töbeeee” diyerek yanımızdan uzaklaştı…

*

Otobüslerde bir süredir de yeni düzenlemelere gidildi. Eskiden cep telefonu kapatılırdı şimdi sesini kısmak yeterli oluyor.

Keşke yapmasalardı...

Bir başka yolculuğum sırasında hemen önümde iki kadın oturuyor. Ana-kız ya da gelin kaynana

Asıl olay genç kadının telefon konuşmaları

- Aşkım yemin ederim otobüsteyimmmm

- Valla aşkım neden inanmıyosun banaaaa

- Aşkım annem de yanımda ona sor isterseeennnn

- Aşkım otobüsteyim diyorummmm

- Oğlum otobüsteyiz karın da yanımda yapma böle rezil oluyoruz herkes bizi dinliyoooo

- Oğlum bana güvenmiyo musun!

Telefon el değiştiriyor

- Aşkım beni çok üzüyosuuunnnnn

- Aşkım valla otobüsteyiiiizzzz

- Aşkım annem de çok üzülüyo. Lütfen böle yapma aşkım, ben seni çok seviyorum aşkııımmmm

- Peki aşkım bi kere çaldırınca hemen açcam telefonuuuuu

Bu muhabbet belirli aralıklarla yol boyunca devam etti. Aşk kelimesinden o gün resmen nefret ettim.

Diyorum ki, hep kek değil de bazen de simit-krem peynir mi verseler acaba. Hem İhya Ablam da sever simidi...

:) İyi bayramlar...