-Anne, tu kıs kıs kıs’ı biliyo musun?

-Neyiiii?

-Tu kıs kıs kıs anne tu kıs kıs kıs.

-Nece bu?

-Ne demek nece! Türkçe işte nece olcak.

-Emin misin?

-Hayır Mert’im.

-Hakkatten hayvansın biliyosun dimi?

-Anneee ya... tu kıs kıs kıs diyorum.

-Ne demekmiş peki o?

-Anne ya gerçekten mi bilmiyosun?

-Söylersen öğreneceğim.

-Anne çocukken hiç mi duymadın hiç mi tu kıs kıs kıs yapmadın?

-Ne olduğunu bilsem belki yapardım da

-Tabi senin çocukluğun tekerleğin icadına rastladığı için annem

-Evlaatttttt!

-Anne yaaa doğru söle hiç mi duymadın?

-Yalan borcum mu var, ilk defa senden duydum.

-Tamam anam tamam, “tu kıs kıs kıs” senin dönem ödevin olsun...

-Bence öyle birşey yok sen uydurdun

-Var annem yaaa. Bak sana kopya veriyorum... köpek, emir vermek ve işaret parmağı.

-Annem, acaba yediğin bişi mi dokundu? Sen iyi misin doktora götüreyim mi?

-Hadi anne hadi ödevini hazırla, sınav yapıcam.

-Hadi çocuğum hadi, git braz temiz hava al.

:) İyi bayramlar...