Öğretmenliğimin ikinci yılında son derece vasat bir sınıfı vermişlerdi bana.Zihinsel engelliliğinin yanında konuşma ve fiziksel engellilikleri de söz konusuydu.Ben yine de çok sevmiştim sınıfımı.Bana verildikleri için özel olmalıydılar diye düşündüm hep...Belli ki sevgiye ve ilgiye çok ihtiyaçları vardı.Kimi kızların saçlarını sıfıra vurdurmuşlar ki yıkaması,taraması olmasın.Kimi erkeklerin de saç kıran oluşmuş başlarnda bakımsızlıktan.Evet ben bunları çok sevmeliydim ve de sevgimle eğitmeliydim.
Suat çok şeker ağır zihinsel engel engeli olan bir çocuktu.Annesi kimbilir kaç hafta önce yıkamıştı okul kıyafatlerinkimbilir kaç hafta önce yaptırmıştı banyosunu.Hani çoğunuzun aklından geçmiştir mutlaka söyleseydin ya hoca hanım diye...Velileri bulabilene aşkolsun.Suat’ı çok seviyordum ama Suat gereksiz yere çok fazla konuşuyordu."Suat oğlum sus."dediğimde bir başlardı ki konuşmaya;"Ben konuşmuyorum ki,bana neden kızıyorsunuz,şurda iki çift laf edemeyecek miyiz,zaten evde babam beni hiç konuşturmuyor.....Bir gün dedim ki""Herkes boyamasını yaparken sessizce radyoyu dinlesin."Mübarek bu sefer de dj’le kavga ediyor ,öyle şeker bir çocuk işte Suat.
Sabahleyin öyle bir koşuşturma oldu ki okulda hemen anladım.Müfettişler geliyor.Bizi tevkif mi ederler,tebrik ederler bilemem.Çok bilmiş öğretmen arkadaşlar hemen kapımı çaldılar;"..... evrekı var mı? ....... evrakı var mı?"Diyeceğim ki aslında;"Benden fotokopi çekiyorsunuz ama benden yüksek not alıyorsunuz." diyeceğim; ama acıyorum da.Neyse verdim evrakları ,fotokopi çekip getirdiler bana.
"Tak tak tak."Evet malesef müfettişti.Kolay gelsin." dedi. "Sağolun "deyip, yer gösterdim hocama.Evraklarımı inceledi.Tabi eksik bulamadı ya hemen öğrencilere soru sormaya başladı.Son sorusu da "Burada kaç tane öğretmen var?"oldu.Suat hemen atladı;" üüüüüüüüüüüüüüüç" "Allahım "dedim kendi kendime ben kaç kere nesne saymayı öğrettim.Şimdi bana müfettiş sayacak da sayacak.Müfettiş tuhaf tuhaf baktı bana."Haydi say bakalım bize" dedi.Suat bir taraftan sayıyor,bir taraftan da işaret parmağıyla gösteriyor."Derya öğretmenim,siz erkek öğretmenim ve Atatürk başöğretmenim."Allahım o an müfettişi görmeliydiniz kızardı,morardı,terledi.Kolay gelsin hoca hanım."dedi.Teşekkür etti.Tebrik etti tevkif değil.Sonra da bu kadar güzel sınıf görmedim." diyip gitti.Mutluluktan uçacaktım neredeyse.Bu uçuşun alacağım notla hiçbir ilgisi yoktu.Bu mutluluk sevgiyle eğitimin bir endorfiniydi.İyi ki varsınız ve iyi ki 3 yıl da olsa derslerinize girebilme zevkini yaşattı Allahım bana.SİZLERİ ÇOOOOOOOOOOK SEVİYORUM.