Kimi insanlar ölmez! ...
Bizler, sâdece bedenî ölümü gerçek ölüm sanıyor, ona göre yaşamaya çalışıyoruz.

Bilinen odur ki; ömür, belli bir zaman içindir. Çoğu zaman unutulan’sa; insanın ölümsüzlüğü.
Bugün, yaşantımızın her alanında ziyâdesi ile o ölümsüz insanların yaptığı hizmetleri ile hayâtımızı sürdürüyoruz.

Her nereye bakarsan bak... nereye basarsan bas... nereye gidersen git... ne konuşursan konuş... bir hizmetler zinciri içinde bulursun kendini.
Bir plâk iğnesi gibiyiz... yazılmış kaderimizin izlerinde dönerek ses çıkarmıyor muyuz?

“Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın, Gömelim gel seni târihe desem sığmazsın!..” diyen şair; beni bu sözleri ile 14 yaşımda gönlündeki sevgiye, aşka dâvet edip-şair yaptı.

Mehmed Âkif Ersoy, bir veteriner hekim idi... iyi de neden bu mesleği ile yetinip- gününü gün edip hayâtını sürdürüp gitmedi! O’nu kim mecbur etti de Vatanı ve Milleti uğruna ömrünü, bu yolda madden tüketti.
Kim, yolunu, Allah yolu ve Milleti uğrunda emek sarfeder de bu emek için dünyâlık beklemezse işte O’na,
Mehmed Âkif Ersoy gibi sâdece bedenen ölüm vardır.

O, her 27 Aralık günü, bütün Türk Dünyâsı’nda anılmalıdır! O, İstiklâl şairimizdir ki; kişiliği, yeni nesillere, iyi tanıtılmalıdır! İster Valilik ister Belediyeler isterse kişilerden, O değerli şairimizi hak ettiği İstiklâl Şairliğine yakışırca anılmasını beklerim.

Basın mensuplarına ve Televizyon kuruluşlarına bir Mehmed Âkif Ersoy aşığı olarak sesleniyorum: O’na saygı, sâdece Marş okunurken değil, her ölüm yıldönümünde kişiliğini inceleyip, yeniden ve daha canlı yaşatılmalı. Kişi, kendi içinde O’nu bir değer olarak taşımalı ve O’na yakışır işler yapmalıdır.

Veteriner Hekimlerimiz de kendi mesleklerinden yetişen bu değerli İnsana; bütün dünyâda hazırol’da dinlenen şiiri yazan bu şairimize, gereken önemi vermelidir. Büyük şairimizin kişiliğini, herkes, kendinde yaşamalı diyor ve uyguluyorum.

“Kitabın, iki yüzünü okumalı” atasözünden hareketle; Marşın, devâmı olan kısmını neden unuttuk? Anlatılmak istenen, sözün yarısı değil, tamâmıdır.

Ismarlama yaptırdığım yağlıboya tablosunun altında, 23 yıldan fazla bir zamandır(2002) oturup- şiirler yazıyorum.

Rahmetli Şairimiz Mehmed Âkif Ersoy’u minnetle anıyor, değerli Okuyucularıma Saygılar sunuyorum.

Kadir Yeter. TRABZON.
Trabzon, Türksesi Gazetesi’nde (Aralık- 2002), Kadir’ce köşesinde yayınlandı.

Sitemizde ilk yayını: 27.12.2007
.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=tum_yazilar&k=detay&yazi_id=8754