0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
855
Okunma
kedimin ismi hasretti, onu, sokakta yağmurlu bir günde bulmuştum. o kadar ıslanmıştı ki,adetta yalvaran gözlerle bana bakıyodu. onu aldıp eve geitmiş, epey bir zaman misafirim olmuştu. sonraki günlerde, ben sabah evden çıkarken bana tuhaf tuhaf bakardı. sanki gitme der gibi. tabi ben bu duruma çok üzülürdüm, yalnız kalmasına dayanamayınca, onu yan dairede yenli evli komşularıma verdim. akşamları eve gelip dairemin kapısını açarken o diğer dairede geldiğimi anlayıp miyavlıyor allahım böyle bir bağlılık nasıl bişey tarifi mümkünmü?
