Bu nasıl bir şey ki her gün her an düşmek üzereyken

düşmemek için ellerini boşluğun ellerine uzatarak düş

ve düştükten sonra canını dişine takarak ayağa kalk.

Bu kadar düş kırıklığına ve güç kaybına

insan nasıl ve ne kadar dayanabilir ki?

Bu nasıl bir şey ki bize bu kadar acı veriyorken

Tanrı’ya bizim için duyacağı hiçbir acıma duygusu vermesin?

Payıma günaha bulanarak yaşayacağım bir hayat düştüyse

kabahat bende mi İblis’te mi yoksa ikimizi var edende mi?

Üstelik insan acının sarhoşluğuyla günahkâr olabilir mi ki?

Bu nasıl bir muamma, nasıl bir dilemma ve nasıl bir çelişki?

Siz mutluluktan sarhoş olmuş hoş bir hayatı sürdürenler!

Gülüşüne aldanmayın hayatın

samimî,sıcak ve daimi görünür

ama aslında maskesinin altında

öylesine soğuk,kararlı,buruk ve esrarlı bir yüzü var ki

ruhunuzun ne için bir gün mutlaka sizi terk ettiğini

işte er geç o güleç maskesinin düşeceği, düşerkende

aklınızın ve zamanın aynı anda duracağı o günde anlayacaksınız.