’Gizli bir anlamı var ıslak bakışının.’ İnsanı geç kalmışlığına pişman ettiren. Ama gel sen yine de bekleme beni... Hiç çıkmayabilir aklım; aydınlığa... Bulutlar önümden hiç çekilmeyebilir. Dağlar yine dizi dizi önüme serilebilir. Birlikte öğrendiğimiz nice doğru gerçekti; ’sığamadık bu kente’ bekleme beni... Kanrevan oldu düşlerimiz, belki de, hak etmiyor bu hayat bizi, ne olur sen yine de bekleme beni...

Belki gelirim yine, ’dilimde o şiir, kulağımda o ezgiyle...’ Ama sen en kötüsünü düşün, gelemeyebilirim, bekleme beni...



’Gözden yaş akmayınca ruh gökkuşağına kavuşamaz’ ...mış ya hani, biliyorsun ağlayamam ben hiç. Ruhum hep hasret gökkuşağına... Baksana ağlayamıyorum aşkımıza bile...

Yaşayamadıklarımızı yaşamanın, yaşanan ve yaşanabilecek tüm olası güzelliklerden daha kıymetli ve daha derin olduğunu biliyorsun. Biz kendimizden başka herşeyi ve herkesi düşündük. Şimdi tarifsiz bir iç huzuru, tarifsiz bir vicdan rahatlığı ve tarifsiz bir kalp ağrısıyla hüküm sürüyor varlığımız.



Uzak bir zaman, uzak bir hikayede demiş ya birisi ’biz uzaktan sevmelerde birinciyiz.’ BİZ UZAKTAN SEVMELERDE BİRİNCİYİZ!!! Uzak sev, uzaktan sev ama en az kalbinin kalbime yakınlığı kadar olsun. Uzaklık neyi değiştirir ki hem, bu kadar yakınken birbirimize... Uzaktan sev, ama yorma kalbini n’olur...



Meydanlarda dayanak aramadık hiç bir düş kırıklığında. Ulu orta çektik hep acıyı. Kimsenin ruhu duymadı. Şimdi, yazıp çizdiklerimiz kadar yüzeysel sansınlar seni ve beni. Bilmesinler içimizdeki yangının, anlattıklarımızın dehşetinden çok daha hazin, çok daha büyük, çok daha kuvvetli olduğunu...



Benim canım(sın)... Soluğum, nefesim...

Biliyorsun, ’bildiğin sebeplerden gelemiyorum .’ ’Geceler boyu geleceği emziren’ şair gibi, geleceği(mizi) besliyorum bir anne şefkatiyle... Güçlü ol, iradeni yitirme. Azap ırmaklarının kıyısında yürüyen bizdik. İnanıyorum ki bir gün sevinç gözyaşlarımız dökülecek o ırmaklardan... Sevmeyeceğim senden başkasını... Sevmeyeceğim senin kadar... Sen bekleme beni, benim seni beklediğim gibi...



Yine yazacağım, sonsuz hevesle, biriktirdiğim onca hasretle, seve seve...
Özlemek herşeyden güzeldir değil mi.... Sevmekten bile..



sevgiyle öperim...





fulya..