Ah aklıma koymuşum seni
Kah sakallı çilekeş kılığımda
Kah taptaze bir delikanlı kılığında
Ah sevmişim seni
Toprak damlar altında alın teri gibi
Ah bir bilebilsen bir görebilsen
Yiğit özü gözümde düşen rahmetle
Her birine bir isim
Yetmiyor bu sevdanın büyüklüğüne
Düştü üst üste
Çoğaldı çoğaldıkça taştı taştıkça aştı aştıkça
Gönül gözüme
Ah düşmez oldum ne sevap ne günahlar ardına
Ah aklıma koymuşum seni
Kah kurak topraklarda emek gibi
Kah başakları ezen deli rüzgar gibi
Ah sevmişim seni
Toprak damalar altında
Cana can katan hayali yüzüme gülüşün
Varlık duygumdan alınana maya
Bak nasıl da haracım oldu sevdana
Kapanırken mavi göklerinde
İçim dardadır görünmez yüzünle
Ah hasretlik
Ah şu gurbetlikle
Ne gün gördüm bu sevdanın vazgeçilmezliği içinde
Ne diri oldum ne ölü
Yedi uyurlar gibi yedi bin yıl boyunca
Uyudum uyandım sandım nazarınla
Yine de sevdim seni
Sessiz soluksuz neredeyse
Tek bir sözcük oldun dudaklarımın arasında
Bin gece doğdu bir gün battı gözünün güzelliğinde
Son güneş ışığının eridiği erişemediğim akşamım
Ah bir bilsen akşamlar oldu darağacım
Ne sığdırabildim seni yüreğime ne atabildim
Ey çiçeklerin ecesi karayazım
Nereye varayım hagi yanda olayım
Yerde vardın havada vardın nasıl atayım
Gök oldun nefes aldım
Su oldun ferahladım
Gurbet oldun arandım
Mezar oldun abandım
Ah aklıma koymuşum seni
Kah boyuma biçilen ak kefen gibi
Kah üzerime atılan toprak gibi
Ah sevmişim seni
Toprak damalar altında
Gurbet acısı gibi
Ne çölde bulduğum su sevindirdi beni
Ne buzlar içinde güneş ısıttı beni
Bir gurbet dikeni battı durdu sineme
Kanattı kanattıkça işledi işledikçe battı battıkça
Ah aklıma koymuşum seni
Kah boyuma biçilen ak kefen gibi
Kah üzerime atılan toprak gibi