ÇAM AĞACININ YAŞAM ÖYKÜSÜ VE İNSAN

Çam Ağaçı belli bir yaşa ulaşınca kozalak vermeye başlar, kozalaklar olgunlaşınca uygun bir an beklerler, bekledikleri zaman geldiğinde içlerindeki onlarca Çam tohumlarını muaazzam bir teknikle fırlatırlar, kozalaktan ayrılan çam tohumu yapısından dolayı adeta havada uçar eğer hava rüzgarlı ise bir kaç yüz metreye bile gidebilir. Düştüğü yer toprak ise ne ala, değilse helede yoz bir kayanın üzerine düşmüşse inanılmazı gerçekleştirir, o minik tohum derhal havadaki nem buharından asit oluşturmaya başlar ve konduğu kayaya asit salgılar, asit kayayı eriterek toprağa dönüştürür ve böylece o amansız taş kütlesine kök salmaya başlar, asit salgılama işlemini bu defa kılcal köklerinden salgılayarak yaşaması için uygun ortamını oluşturup devasa bir ağaca dönüşür ve yaşamını bu şekilde sürdürür , yani imkansızı, zoru başarır...
İNSAN OĞLU İSE EN UFAK BİR OLUMSUZLUKTA HEMEN HAYATA KÜSER YAŞAM UMUDUNU YİTİRİR... MİNİK BİR ÇAM TOHUMUNUN YAŞAMA TUTUNMAK İÇİN VERDİĞİ MÜCADELEYİ VEREMEYEN İNSANLARIN ZATEN HAYATTA KALMASI MUCİZEDİR...