Sevmek.... Sevdiğin nefes alıyorsa nefes alabilmektir.

Sevmek.... sevdiğinden ayrı geçirdiğin her anın sana, vücudunun her yerine aynı anda iğne batırılıyormuşçasına ızdırap olarak geri dönmesi ve senin bunu ne ruh ne de beden olarak taşıyamamandır

Sevmek... aptalca olduğunu bildiğin halde, ince bir dal kadar bile olmayan umudunun arkasından koşmak, kendini, hayatını, geleceğini, her şeyini o umuda endekslemektir.

Sevmek... Seviyorum dediğin andan itibaren sözünün arkasında sonuna kadar durabilmektir.

Sevmek... Sevdiğinden başkasını gözünün görmemesi, kalbinin senin sesini dinlememesidir.

Sevmek... Sevdiğin kalbine her hançer sapladığında, o hançeri çıkartıp ona geri verebilmektir ki sana tekrar saplayabilsin. Yüreğin delik deşik olduğu zaman bile durduğun noktadan bir adım geriye atmamak ve her şeye rağmen önce can dememektir.

Sevmek... Sahip olduğunu zannettiğin bütün değerlerin senin üzerine şimdiye kadar yapışan iğreti öğretiler olduğunu fark etmendir.

Sevmek... Kendini yabancilamaktir, goze alabildiklerine sasirmaktir

Sevmek... Sevdiğinde kendini kaybetmektir.

Sevmek... Sevdiğinde kendini sıfırlamaktır.

Hani diyorsun ya.....Ben sen olabilsem... Sen ben olduğunda seve-bilecek sin