Yola yeni çıkmış bir yolcu.Bulunduğu yere hiç bir zaman uyum sağlayamamış.Yeni bir yer bulma umuduyla hazırlanmış.Mutlu ve huzurlu bir rüya istiyor.Hayallerin ötesini düşünüyor.Gittiği yerde hiçbişey olmadığını bilmiyor.Ama yakında öğrenicek.Hayallerin ötesine sadece hayal ederek gidilir.Aptal yolcu.Hala yaşamın hayal olmadığını anlayamamış.Yolun kenarında durup dinlenmeyi düşünüyor.Büyük bir ağacın altında gölgede dinleniyor.Oldukça rahatsız bir seçim.Oysa ağaca baktığında güzel olcağını düşünmüştü.Yolcu yavaş yavaş farketmeye başlıyor.Gelecek hayalinide böyle kurmuştu.Güzel bir yer umudu.Yolcu ayağa kalkıyor.Gideceği yolun sonuna bakıyor.Fazlasıyla uzun bir yol.Yolcu geriye bakıyor.Orayı hiçbir zaman sevmemişti.Hatta oradan nefret ediyordu.Ama şimdi dahada nefret ediyordu.Yolcu öfkeliydi.Artık daha fazla gitmek istemiyordu.Kim olsa aynı şeyi yapardı.Umudu olmadan nasıl gidebilirdi.Yolcu kararlıydı.Ne ileriye gidicekti ne de geriye dönücekti.Biraz önce yaslandığı ağacın altına tekrar oturdu.Öfkesinde boğulmak üzereyken gölge yerini kavurucu güneşe bıraktı.Olamaz.Çaresiz içindeyken birde parlak güneş ışığı çarpıyordu.Yolcu için güneş ışığı içini aydınlatan muhteşem bir güzellikti ama şimdi değil.Yolcu ani bir şekilde ayağa kalktı.Suratını asarak ileriye ve geriye baktı sanki son kez bakar gibi birde güneşe baktı.Yolcu kararını vermişti.Burada kalamazdı.Geriye asla gidemezdi.Artık emindi geldiği yerde ona bir gelecek yoktu.Şimdi umutsuz ve çaresiz bir şekide yoluna devam ediyordu.Ama hüzünlü değildi sadece umursamaz bir hal almıştı.Evet umursamıyordu.Bu umutların tükendiği yerdeki hiçde anlatmak istemediğim bir durum.Acaba birileri anlatabilirmi.Umut bitince ortaya çıkan umursamazlığın sonu nereye gider.Işık ne zaman varlığını hissettirir.Ama o ağacın altındaki gibi değil.Eskisi gibi parlak ve canlı tutan.Yolcu artık göremediğim kadar uzağa gitti.Şimdi merak ediyorum acaba onu tekrar görebilirmiyim?............