Y.B.’ a
Gecenin bir vaktinde
Karışık bir anafor yorgunu
Alıp kalemi eline, kadim bir dosta seslenmek/sığınmak isterse
Ne dökülmeli kalemden kâğıda?
Cevabını bildiğim sorular sormayı sevmem bilirsin dost
Nasıl gelecek bu seslenişin devamı ve nasıl sonlanacak?
En ufak bir fikrim yok inan
Bildiğim tek şey
Hesaplaşmaya duyduğum ihtiyaç
Hesaplaşmak…
Benden duymaya alışkın değilsin belki bilmiyorum
Evet, hesaplaşmak (hesap sormak değil )
Acımasızca yargılamak istiyorum her şeyimi, acımasızca yargılamak ve gaddarca cezalandırmak
Ve sen sevgili dost, sen
Al çayını eline, geç kadim bir köşeye, yüzünde o çok sevdiğim tebessümün ile şahidi ol tüm hesaplaşmaların.
Sen şahit ol ki
Gün gelip de biri karşıma geçer “ben demiştim…” demeye yeltenirse, aciz dostunun lal olan dili yerine “o daha önce demişti kendine” diyiveresin, yıkılışıma omuz niyetine
Kendimi yargılayayım istiyorum ve kendim cezalandırayım. Kişinin kandıramayacağı tek kişi kendisiymiş ya…
…
Celse açıldı…
Ama nereden başlayacağım, önce hangi suçumu ele alacağım bilmiyorum. Öncelik yarışına girmiş tüm kabahatlerim, hangisine baksam diğerinden ağır. Hiç birinin de doğru dürüst bir mazereti bile yok üstelik.
“Tüm iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum”
Tüm kabahatlerimi bir bir yargılayıp döne döne asmak istiyorum hem de bağrım çatlarcasına istiyorum inan sevgili dostum.
Ama her zaman olduğu gibi yine yanlış yapmaktan, yanlış yerden başlamaktan ve kabahatlerimi yargılayayım derken kabahat dosyamı kabartmaktan korkuyorum.
…
Daha önce demiştim ya dostum, otur bir kenarda ve sadece şahit ol bu mahkemeye diye,
Vazgeçtim
Al yüreğini yanına, yaşantılarını da al ve gel yine imdadıma ne olur
Hangi cürümüm daha vahim, hangisi daha ağır cezayı hak ediyor de bana
Ve de bana dostum
Nereden başlayayım hesaplaşmaya, nerede, nasıl ve ne kadar acımalıyım, merhamet göstermeli miyim kendime de bana?
…
De bana dost
Sevdiğinin sevgisini hak edememenin cezasını nasıl kesmeliyim mesela?
…
En Merhametliye emanet ol
Adil olan Allah’ın adıyla
Zekeriya ÇETİN
23/11/2010/ MALATYA