22 Mart 1980 tarihinde Yunanistan’ın bir sahil beldesinde dünyaya geldim.
1985 YILI Aile deyince akla mutlu ve mesut günler gelir.İnsanlar genelde ilk kendini hatırladıklarında yanında ailesi ve mutlu bir gün gibi hatırlarlar.Ama ben kendimi salonda hatırlıyorum.Bir sandalyeye bağlı....Hiçbir yerimi oynatamıyordum.5 yaşındaydım ve hayvanlar gibi korkuyordum. Ellerim sıkı sıkıya sarılıydı ve ben kendi babamdan nefret ediyordum.Halbuki tek yaptığım şey yanlışlıkla bir vazo’yu kırmamdı.Üstümde bir şey yoktu ve altımda mavi bir şort vardı.Karşımda ise elinde bir kırbaç olan bir adam....Malesef bu adam benim babamdı.Kırbacı üzerimde vurdukça vuruyordu.Kırbaç sağ elindeydi.Sol elini yumruk yapıp benim burnumu kırıyordu.Vazo aslında bahaneydi.Genelde haftada bir döverdi.Babamı tek hatırlayabildiğim yüz olarak buydu.Şimdi bana sorsalar baban nasıl birisiydi diye çok sinirliydi diyeceğimden adım gibi eminim.
Annem Agata.Çok iyi bir kadındı.Onu ilk babam’ın cenazesinde hatırlıyorum.Kara bir elbise giymişti.Gözünde ise siyah bir gözlük vardı.Herkes oradaydı.Amcalarım ,dayılarım,teyzelerim,halalarım ve SAM AMCA.KOMŞUMUZ.
Herkes cenazede ağlıyordu.1985 yılında yağmurlu bir sonbahar sabahıydı.Ve ben ağlamıyordum.Neden ağlayacaktım ki?Bana işkenceler eden adamın arkasından bir de ağlayacak mıydım?Hayır.Sonuçta baban sözünüzü duyar gibiyim.O benim üvey babamdı.Annem bana bakıp’’Ağlasana,çocuk.’’dediğini hatırlıyorum.Ben’’Ağlamak istemiyorum ’’dedim.Annem o esnada bana bir tokat attı.Ama ben ağlamadım.ÇÜNKÜ BEN AĞLAMAK İSTEMİYORDUM.
1986 YILI
Babam’dan bana geriye tek kalan şey vücudumda bıraktığı yara izleriydi.Acı.Evet.Acı çektirmek istiyordum.Odam daydım.Ve huzur doluydum.Ve annem içeride yemekleri hazırlamıştı.Yemek kokuları burnuma kadar geliyordu.Annem:
-’’Rhadamanthus.Çabuk masaya gel,sofra seni bekliyor.Delirtecek bu çocuk beni.Duyuyor musun Rhad?Baban öldüğünden beri sana bir şeyler oldu.’’
Oda bir çocuk yatağı,sehpanın üzerinde eski bir lamba ve dolap’tan oluşuyordu.Her zaman bu odanın içi temiz ve pak olurdu.Agata odaya girince kedi ölüleri vardı.Kedilerin boğazı kesilmiş,bir kısmının bacakları ve bazılarının yarılarak ciğerleri dışarıya çıkartılmıştı.Rhadamanthus ise bir kedinin midesini eliyle açıyordu.Annesini görünce çenesinden bir gülümseme işareti görüldü.Agata ise korkudan çığlık attı.
2.BÖLÜMÜN SONU