Hayatta unutmakmı daha zordur unutamamakmı?...

Bazen bazı kötü olayları,unutmak için kendimizi paralarız dururuz ama ne fayda bir kere kazınmıştır bir yere,

Bazende unutmamamız gerektiği halde unuttuklarımız vardır farkında olmadan.İkisinin ortasını yakalasak zaten hayatı tam anlamıyla anlamış olacağız sanırım. Ama biz genelde ikisinin ortasını tutturanlardan değil, iki arada kalanlardan oluyoruz.


NE tam anlamıyla unutmayı başarıyoruz, NEDE unutamamayı...

Acı olaylarımızı ,kötü günlerimizi unutmak için çaba sarfederiz belleğimizden silinsin diye.Ama onlar ısrarla kodlanır mahsus gibi bir yerlere..

Geçmişte yapılan iyilikler kısa zamanda unutulurken, kötülükler iz bırakır belleğimizde.

Neden?
Yaşadığımız güzel günleri daha çabuk unuturuz kötü olan günlerimize göre.Biz unutmak için beynimize baskı yaptığımız için oda unutmamak için mi bize baskıyapıyor acaba?

Galiba acının daha çok tesiri oluyor üzerimizde...

Mesela unutmamak için canla başla çalıştığımız ders notlarımız vardır;bilgilerimiz mesela, onca yılımızı verdiğimiz okulumuzda öğrendiklerimiz, unutmak istemesekte tekrarlamadığımız sürece unutup eski raflarda kalan kitap bilgilerimiz vardır unutulmuş olan bir kere...Hadi bunlar yaşama aktarılamadığı için unutulmuş diyelim.

Ama yaşama aktarılmış olan güzellikleride bir çırpıda unutuyoruz.


Kötü olan herşey bizde öyle derin yaralar açıyorki sanırım ,artık can acıtmasada ,kabuk bağlamasa bile yara, izi kalıyor birkere azda olsa bir yerde. Her baktığımızda canlanıyor sonra mazi gözümüzde.

Tabiki unutulmayan iyiliklerde vardır ,ama genelde unutamadıklarımız hep kötü anılarımız oluyor.


Belki bize iyi yada kötü bir tecrübe kazandırdığı için,belki canımızı bir nebze yaktığı için,belkide kendimizden zamanımızdan gereksiz yere çaldığı için unutulmaz! unutulması gereken anılar kim bilebilirki?


BETÜL KAYA