Saat 02.30
Bir şeyler düşünüyorum daha doğrusu düşünmemeyi. Başaramıyorum, sadece baş ağrısına neden oluyor.

Saat 02.32
Ani seslerle irkiliyorum, çevreme bakınca hiç bir şeyin olmayışı, korkutuyor biraz beni. Uykusuzluk deyip geçiyorum.

Saat 02.35
İki beden düşünüyorum; bir birine kenetlenmiş; sevişen iki insan mesela, hamile bir kadın mesele, ilginçlikler de ikizini karnında taşıyan çocuklar mesela.

Saat 03.30 savaşı düşünüyorum; ölen insanları farkında olmadan ya da insana dahi aldırmamanın verdiği umursamazlıkla, yok ettikleri binlerce canlı… Neden savaşılır her şeyi alıp hiç bir şeyi vermemek için. Kimi de savaşmak zorunda kaldığı için…

Saat 04.04
Biri beni düşünüyor olmalı saçma ama hoşuma gidiyor. Beni düşünen birini tanımadım daha doğrusu, sadece beni değil, hiç bir şeyi düşünen biriyle karşılaşmadım sanki yoktular. Düşünen son insan sandım kendimi.

Saat 4.10
Ölümü düşündüm; uyku ölümün diğer haliymiş, bundan dolayı uyuyorum çokça

Saat 04.27
Ezan okunuyor, çan sesiyle karıştığını düşünüyorum, herkesin dini kendine ama olmayacak biliyorum bu kadar iyi niyeti fazla görecekler, birinin bana mutluluğu çok gördüğü gibi. İki dinden, iki bedenden insanlar daha fazlası da var elbette.

Saat 05.05
Hoşça kal beni düşünmesini umduğum, bilinç sahibi, düşünen insan!