-Emeğin karşılığını almanın, insana verdiği hazzı anlatmanın mümkünü yoktur.Verilen çaba ve sarfedilen emek hangi konuda olursa olsun,onun semeresini almaktır en güzel ödül.
-Tarlaya attığınız tohum;öncleri sizde bir kuşku uyandırır’Ya çıkmazsa,ya emeğim boşa giderse’diye düşünürsünüz,sesli veya sessizce içinizden.Halbuki sabretmek gerektiğini ve her şeyin bir sürece bağlı olduğunu bilmek gerekir.
-Bir zaman sonra toprak kabarmaya ve ekilen tohumlar baş göstermeye başlarlar,içiniz kıpır kıpır olur ama yinede içinizde bir merak vardır’Acaba ektiğim tohumlar yozlaşmadan çıkarmı?’diye,geçirirsiniz içinizden.
-Gel zaman git zaman,tohumlar yeşerir,boy verir,zevkten dörtköşesiniz,karşıya geçer seyre dalarsınız,sonra tarlaya iner ekine zarar vermeden ayaklarınızın ucuyla aralarda dolaşır kontrol edersiniz.Tek tük te olsa gözünüze ayrık otları ilişir,birden bire üzülürsünüz,onları söküp atmak istersiniz ama eliniz varmaz onlara kıyamazsınız,ürün vermeyeceğini bile bile.Çünkü onlarda sizin eseriniz,demekki tohumu iyi ıslah edememişsiniz veya güvendiğiniz toprakta ayrık tohumları vardır.
-Evet emeğinin karşılığını almanın hazzını yaşamak hayattayken.Yetiştirdiğiniz fidanların çiçeklenip,sonra bar vermesidir en büyük sevinciniz.
-Sarfettiğiniz emeğin ve serptiğiniz sevgi tohumlarının yeşermesi.Rengarenk kır çiçeklerinin belirmesi gözünüze ve sonunda size;sarı,kırmızı,mor,beyaz,pembe veya henüz üretilmemiş ama sizin emeğiniz karşılığı elinize sevgiyle tutuşturulan mavi ve siyah gül olarak verilmesi.Tarifi mümkün olmayan mutluluktur.
-Sevgi tohumlarının boy verip her yüreğe geri gelmesi dileğiyle.
................................................... Ahmet MORAN