Eeeeeeey BÜYÜK IŞIK…

Onu büyük ışık sandık biz küçük ışıklar. Eşeledik, düşündük, çözmeye çalışarak alametler aradık... Günü geldiğinde karşılaştık ve bilgece, tam diyecektik ki...

Küçük ışık - Eeeeey, büyük ışık. ( Kesti )
BÜYÜK IŞIK - Turp yaptım size... Gördünüz mü... Küçük bi şey, yuvarlak gibi...
Küçük ışık -Eeeeey Sayın büyük ışık... Biz küçük ışıklar düşündük de...
BÜYÜK IŞIK - Ya kelebek. Kanatları var, rengarenk... Seversiniz diye...
Küçük ışık - Biz düşündük de...
BÜYÜK IŞIK - Turp yaptım, görmediniz... Kelebeklerimi sevmediniz. Siz küçük birer ışık bile değilsiniz...

Büyük ışık ağlamaklı olduğunda küçük ışıklar yine kırpıştılar.
Turp, kırmızıya büründü, ve tırtıl kelebeğe kanat açtı.
Mucizevi bir sonu yoktu hikayenin.
Mucize, hikayenin ta kendisiydi...


KEREM BOZOĞLU