Suskunum tüm konuşanlara inat.Öylesine çok konuşan var ki;yerli yersiz ben suskun kalmayı tercih ediyorum.
Öfkelenen konuşuyor,canı sıkılan konuşuyor,sesini duyurmak isteyen konuşuyor,konuşmuş olmak için konuşan
yine konuşuyor.
Ben kalemimi konuşturuyorum.Çoğu zaman yalnızlığımla konuşuyorum,dertleşiyorum.Kendimi dinliyorum
anlaşılmak istiyorum.Cevapsız sorularıma cevaplar arıyorum suskun ! Yeni hayaller üretiyorum hiç düşünülmemiş,
yeni şarkılar yazıyorum hiç söylenmemiş,yeni yalnızlıklara gebe kalıyorum hiç kalınmamış !
Susmak en iyi cevaptır anlayana.Bazen bir intikam,bazen kabulleniş,bazen öfkenin bastırılması,bazen kabuk
bağlayan yaraların merhemi,bazen ilaç,bazen silah,bazen de kazanılacak bir zamandır.Yaram arttıkça,dilim döndükçe
susuyorum.Susarken konuşuyorum,bölünüyorum,dağılıyorum,dağıtıyorum,topluyorum,toparlıyorum ..
Zaman bana inat ilerliyor.Güzel bir günün sabahında susarak ve susayarak açıyorum yeni gelen zamanı.Yeni kararlar
alıyorum ,yeni hedefler belirliyorum.Dillendiriyorum içimde emekleyen büyüyen çocuğu.Yürütmek istiyorum onu
elinden tutarak.Bu sefer birikimlerim dolu,konuşacağım haykıracağım içimdeki sessiz çığlıkları
Oysa yine aynı başlangıçtayım.Devrik cümlelerim izin vermiyor kabullenişe inat hayatı..
Susuyorum,susuyorsun,susacaklarım bitmiyor…