19.05.2010/çarşamba

Sevgili Dostum!...

Bugün güneş öyle güzel ki! Mevla’nın yarattığı herşey öyle güzel ki!...

Hep umutla uyanmak istiyorum...Sevmiyorum hiç umutsuz,umarsız yanımı...Bunca şükredilecek şey varken...

Mavi düşlerim olsun istiyorum...Rengi hiç solmayan yeşil ümitlerim...Ümitsizliğe düşüp mahzun gönüllere misafir olan meleklerimi küstürmek istemiyorum... Bir günüm onlarla hasbihal içinde geçsin istiyorum...Kabe kokulu secdelere varmak ve seccademe değen parmaklarım yeşile boyansın istiyorum....Ve yürek değirmenimin çarklarına takılan kirlerden kurtulmak istiyorum...Musa gibi susmak,Harun gibi haykırmak istiyorum ve Nuh’un gemisine tayfa olmak gerekirken firavun gibi iki deniz arasında bocalayanlardan olmak istemiyorum....İbrahim’in ateşine su taşıyan karınca misali, doğru tarafta olmak istiyorum...

"İbrahim’i yakan Nemrut’un ateşine su taşıyan karıncaya filler sormuştu...Sen bu taşıdığın suyla bu dev gibi ateşi söndürebileceğini mi düşünüyorsun?...Karınca iki cevap vermişti...1:Ben elimden geleni yapayım
2:Hiç değilse İbrahim’i yakan ateşi söndüren tarafta olayım" diye...


Doğru tarafta olmak ve hayırlı bir ömür istiyorum...Hayırlı,huzurlu...Sağlam duruş,derin düşünüş ,yüksek irade! Böyle durmak istiyorum hayatta...Umudun rengini taşıyan beyaz güvercinler besleyip ve her gönülde yeri olanlardan olmak istiyorum...Ve en çokta kıyılamayanlardan olmak...Üç noktaların yetmediği,yüreğimin ben seni özlüyorum demeye çekindiği zamanlarda bile usulca gidip yerleşmek istiyorum gönüllere...Yerleşip bir daha hiç çıkmamak istiyorum...


Uzun bir yaza giriyoruz şimdilerde...Ben gelmesem olur mu? demek geliyor içimden...Çünkü yok ki bekleyenim!...Sana yazamadığım süre içinde kalbime yapışanları tek tek atmak istedim...Boşluğu attım denize, balıklar tuttu...Özlemi mi attım, deniz kızları tuttu...Yokluğunu attım kimse tutmadı...Bir daha yazamam diye düşünüyordum ama yokluğunla olduğumdan beri kelimeler en iyi arkadaşım...Bir de rüyalar...İYİ Kİ VARSIN...