Sevmekten ne anlıyorum?

Hayatımda birçok saçmalığa ister istemez yer verdim ama bu soruyu soracak kadar saçmaladığımı hatırlamıyorum. Bunu sorabilmek kabiliyeti ya kadın ırkını gecelik kullanım miktarlarıyla tartmayı yaşam tarzı benimsemeyi gerektirir. Ya da ikincisi olan ve benim de sebebim olan düşünmekten çatlamaya ya da halk arasında bilinen adıyla ince hastalık yani AŞK...

Ben SENi sevmekten ne anlıyorum?

Biraz daha anlamlandı! Bazen susmam gerektiğini ve bunu senin konuşman gerektiği için yapmam gerektiğini çoğu kez... Sabah kalktığımda yüzümü iki kez yıkamam gerektiğini anlıyorum olur da sen aceleden yıkayamazsın diye!!! Zülfü Livaneli dinlerken Zülf’ün teline takılanın ne olduğunu, özgürlük şarkısının aslında bir sevgiliye yazılmış şiirken adının yerine sadece özgürlük kelimesini koymanın aşkın aslında tutsaklık değil özgürlük olduğunu nasıl da hiç düşünemeyeceğim kadar iyi anlattığını anlıyorum. Öğle yemeğine çıkarken aslında ne kadar çok aç insan olduğunu hatırlıyorum yer yüzünde acaba sen yemek yedin mi diye düşünürken... Kahvemi içerken şeker kullanmıyorum bazen... İşe koyuluyorum aklımın bir yarısı sende diğer yarısıyla tüm hesapları iki kez yapıyorum yani işime de ihanet etmiyorum ;) Hiç yorulmuyorum ben merak etme... Nurettin Rençber dinliyorum öğleden sonraları çok sıkıldığımda ışığım oluyorsun dinlendiriyorsun aşk sana benziyor ben aşka kızıyorum ama elim kalkmıyor sırf seni hatırlattığı için... Gecelerim Ahmet Telli’nin devrimiyle bitiyor Selda’nın sesinde. Gün bitiyor, kalan sadece gülüşün oluyor bende...

İşte hayatımın en saçma sorusuna bile anlamı katmayı başardığın için seni sevmekten hayatımın anlamını kavrıyorum...

Unutmadan bi de Kanuni’yi daha iyi anlıyorum şimdi. Hürrem Sultan demek bir kadına padişah olsan farketmez titretir o koca yüreği!!!