Sevdiğim;

Sevgi..Tek kişilikmiş,kişiliksizmiş..Tek yürek olup öyle sevmiştim seninle.ßomboş,anlamsız olan herşeye anlam yüklemişim senden hatıralar barındırıyor temelinde diyerek..

Sen elinde bir valiz,alıp götürürken anılarını kendinle birlikte..ßana yalnızca ’sen bilirsin’ demek düşmüş.ßiten bir sevginin arkasından ’gitme kal’demeyi acizlik saymışım

Yordu sevgin..Ağladım bağıra bağıra sesim duyulmasın diye ses tellerimi yastıklara bastırarak, yeri gelince sessiz sessiz hakim olamadan gözyaşlarıma.Hıçkırıklara boğuldum.An geldi nefes alamadım.Mutsuzluğumda kayboldum.

ßelki dönersin ,belki kırıntılar kalmıştır yüreğinde soluksuz yaşanan bir aşkın ardından diye.Ama sen başka kollarda teselli aramayı bana dönmeye yeğledin.ßir kez daha yakarak içimi..

Küllerimden doğmak için bir sınavdı belki bu hayatın bana sunduğu.Hayatımda senden sonra çirkinleşen ne varsa,seninle maziye gömdüm.Sildim attım.Geçmişe dair ne kadar hatam varsa gördüm..Güçlendim.

Değiştim sevdiğim..Artık dönsende kapanan kapılar ardında kaldı sana dair ne varsa..Ve bu kapı yalnız içeriden açılır.Görmezden geldiğim en büyük hatam sendin..Ve aynı hatayı iki kez yapmak ahmaklıktır..

Hoşçakal..!