Bu gün bayram...Bayramlar beni her zaman hüzünlendirir...Çünkü;yalnızlığım gelir aklıma...Çocuklarım var ama isterim ki,annem ve kardeşlerim,yeğenlerim de olsun yanımda...Babamı kaybedince,kimsesizlik sendromu başladı bende..İyi ki,çocuklarım var yanımda....
Çocukluğumu hatırlayınca,ne anlamlı ve heyecanlı geçerdi bayramlar....Şimdi bayramlar,tatil oldu insanlara....Kimseler evde durmuyor artık....Gidiyorlar önceden ayarladıkları tatillere...Yeni nesil çocuklar,unuttu geleneklerimizi ve bayramların verdiği sevinci ve mutluluğu!! ’ Birarada yenen yemekleri,toplanan harçlık ve şekerleri,öpülesi elleri!!!!
Huzur ve yaşam sevinci kalır mı? Yaşamdan haz alınır mı??? Söyleyin bana....Ben bu dünyayı bu haliyle sevmiyorum artık....Zayıflayan insan ilişkileri ve sevgiler,hayatın tadını -tuzunu kaçırdı sanki!!!!!Tatsız tuzsuz yemek yenir mi?? Yemek zorunda kalıyorsak eğer,zorunluluklar getirdi bizi bu hale...Çok geç olmadan,anneler haydi göreve....Yeniden değerlerimize sahip çıkacak nesiller yetiştirmeye.....
Sıcak sımsıcak mutlu ve sevgi dolu bayramlarda buluşmak üzere...Sevgiyle kalın..