Ilık bi rüzgar gibi vurdun yüzüme önce öyle güzel geldinki serindin tüylerimi ürperttin ama üşütmedin...
Hep hayatımın bir köşeşinde sen vardın kimse olmadığı zaman sen sardın kollarında buldum her defasında kendimi.Zaman geçerken sevgimiz büyüyecek diye bekledik taki rüzgarlar beni üşütmeye başlayana dek..
Şimdi sert bi rüzgar gibi değiyorsun yüzüme zaman bizden ne çalmıştı bilemedim aramıza o buzları ne koydu bilemedim ama sana git diyemedim...
Şimdi bedenimden soğuk yüreğim başkalarında ararken sıcaklığı sana dahada düşman oluyor..Ve ömrümden geçen her güne zarar diyorum..Sana git diyemiyorum o isteksiz konuşmalar seviyorum derken vicdanımın haykırışı senle oldukça sana dahada düşmanlaşan ben.Hain olan benmiydim, yoksa aşk mıydı hain olan bilemedim.
sana git diyemedim gitmeni bekledim...Sense hiç geçmedin.Ve hala gitmedin
üşüyorum...