Senı bu satır aralarında bırakmak istemezdim.ekik kaldı çokşey.söylenmeyen söylenmeye cesaret edilmeyen o kadar şey kaldı ki artık önemsiz.Bekledim seni çoook bekledi.birgün adam olursun sandım.olmadın.sen nefsinin büyük esirisin.değmezdi.Sana elimi uzattığımda, gel beni hisset dediğimde, sana sarıl dediğimde,gelmedin.gelmeyi kendine yakıştırmadağın için.Kendin döndüğünde sitemler ettin.Acaba sitem etmeye hakkın varmı.Sana ihtiyacım olduğunda ,sesine,nefesine,bir mesajına,selamına....hangisini bana değer verdiğin içn verdin ki.hiç...hiçbirini...Sitem etme ey sevilen tek bir söz için iki yıl bekledim.senin umrunda mı.Sen sadece kendini düşünürsün.Ben senin yerine kimseyi koyamadım.Sen bana bir yer bile açmadın.

Şimdi doğru düşünüyorum.Aşk,sevgi,paylaşmak çok güzel.Ama doğru insanla olunca.ben sana doğru demiştim.yanılmışım.Sabahlara kadar telefon ucunda senden belki güzel bir söz çıkar diye beklerken sen sen sevmedim dediğin hayalin için ihtimalleri %20 de % 30 a çıkarıyordun.bu senin nefissizliğinin zirvesiydi.Niye sustuğumu anladınmı.birgün dönerse adam gibi karlıcam demiştim.Kızmayacam, sitem etmicem demişitm.Sözümde durdum.Bak sen gittin ne düşündüğümden haberin bile yok.Ben senin ciğerini bilirim.

Git...bir daha dönme...değmezmiş sana.Yazık sana verdiğim zamana.Hiçbirşey Kaybettiğim zaman kadar değerli değilmiş.Bende gimeliyim.Düşünmem gereken bir ailem var.Özür dilerim seni sevdiğim için.Allah’ ım beni affetsin seni bu kadar sevdiğim için.

Bir daha beni hiç bir yalanınla yolumdan çeviremeyeceksin.Bir daha diye birşey deolmayacak.Başka insanlarla oynama.Birgün seninlede oynarlar.Seni bu cümlenin sonunda kendi haline bırakıyorum.Nokta koymak her ne kadar bittiğini gösterse de kendinden sonrada büyük işlerin geleceğinin habercisidir.