’ölmeden önce ölmek gerek’
Bab-ı Esrar
bir insan ölmeden önce nasıl ölür?
bunu iyi hatırlıyorum...
ben bir kaç kez öldüm,
tam da bu şekilde!
birazdan sabah ezanı okunacak,
birileri uyuyor,
birileri dağların asaletini sırtlanmış, yine ayakta.
ve ben duanın o sıcacık
dostluğuna sığınıyorum...
merhametine teslim olmak ve affıyla sterilize olabilmek adına.
ellerim semada...
çünkü biliyorum ki;
gül dağıtmak değil esas olan!
gül gibi güzel bir
gönüle sahip olabilmek, insanı insan yapan!
işte bu arzuyla yanıp tutuşurken tek bildiğim;
’biliyorum; kolay olmayacak!!!’
/dayan yüreğim dayan,
dayan yarına inan,
gün gelir acılar ezberlenir,
iyileşir
zamanla yaran!!!/
fulya...