anne

kocaman bir dalga olsam kıyına vursam, sende kayıp olsam. sende ısısız bır ada olsan beni sarsan kucaklasan öksüz bir çocuk gibi boynuna sarılsam , anne desem bir anne sevkatiyle sarılsan bana ısız maviliğinde kaybolsam. bütün masumiyetimle sineni vatan eylesem iltica etsem sana kabul edermisin, anne mülteci yüreğim ülkesine sevdalı barışa hasret bu yüreğim öksüz bir halkın ciğliği var yüreğimde kan gölüne dönmüş kalbim param parça içimde sömürgeciler var sömürüyorlar hücrelerimde başkaldırılar yeter artık bu öksüzlüğüm gel al kurtar kendimi kendi kendimden anne yıların çarpişması var içimde bölünüyorum ismim bölücüye çıkmadan kurtar beni bu sonu olmayan çatışmalardan içim bölünecek yoksa anne içm ülkem mazapotamya gibi olmuş her an savaşlar çıkabıliyor kara bulutlar sarmış içimde şimşekler boşalmaya hazır kara bulutlar kümeleri var içimde anne gözlerin ne kadarda benziyor sevdiğim avaşina bölük bölük oluyorum seni görünce anne sonra zagroslarda bir ceylan oluyorum ve pusuyo düşüyorum hain gece kurmus bana tuzak bağırıyorum haykırışım ankarayı salıyor anne kimbilir ne kadar dolap var orda ben şimdi bölünmeye hazır bir pasta gibiyim bir yanımda özgürlüğü için savaşan kürt gerilaların anneleri haykırıyor içimde bir yandan yıların kurulu düzeninin balon gibi şişirdiği ve binlerce annenin yüreğine ateş düşürdüğü düşük yoğunlukta savaş var içimde ne çok özlemiş bu topraklar barışı anne kardeş bildiğim insanlar sömürüyor yüreğimi ve ben böülünüyorum anne duy sesimi

nihat ekinci (hayalperest72)