0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3728
Okunma

Mehmet dede, tek başına yaşayan 80 yaşında ihtiyar bir adamdır.Uzun boylu,iri yapılı,
geniş alınlı ve hoşgörülü olan Mehmet dede, kitap okumasını çok sever.Hoş sohbet biri-
siydisidir.Evine gelen herkesi güler yüzle karşılar,onlarla candan söyleşi yapar;şakalaşır,
gençliğinde gezip gördüğü yerleri anlatır.Güzel tekerleme söyler,tarihi öyküler anlatır.
Çok gezmiş,çok okumuş,çok kültürlü ve kibar bir insandır.Tüm kasabanın akıl hocasdırı.
Kim bir sorunla karşılaşsa Mehmet dedeye gider,ona akıl danışır.
Mehmet dede,gününün büyük bir bölümünü okuyarak ve yazarak geçirir.Yazdığı öykü
ve masallar,tarih araştırmaları elden ele dolaşır.
Mehmet dede,bir gün kitap okuyordu.Birden kapının zili çaldı.Ben kapının yanına gidin-
ceye kadar Mehmet dede gidip kapıyı açtı.Gelen Mehmet dedenin evine yakın bir kulü-
bede oturan bir kız çocuğuydu.Çocuğun giysileri eski,ayakkabıları yırtıktı.Eski ancak
temiz giysileri olan kız çocuğu şöyle dedi:
-Paramız olmadığı için kibrit alamadık.Bu nedenle de sobayı yakamadık.Sobayı tutuştur-
mak için sizden biraz köz almaya geldim.
Mehmet dede,odanın ortasında içi köz dolu mangalı gösterdi:
-İşte mangal,işte köz yavrum!İstediğin kadar al.Ancak kürek getirmemişsin.Nasıl götüreceksin ? dedi.
Çocuk,gülerek ocağa kadar gitti.Ocaktan bir avucuna bolca kül doldurup tekrar mangalın yanına geldi.Mehmet dedeye dönerek:
-Dedeciğim!Avucumun içindeki külün üzerine birkaç iri köz koyar mısın?dedi.
Mehmet dede,mangaldaki iri közlerden birkaçını maşayla çocuğun kül dolu olan avucunun içine koydu.Çocuk:
-İyi akşamlar! Teşekkür ederim deyip gitti.
Çok yaşamış,çok gezmiş,çok okumuş,çok yazmış olan Mehmet dede,kız çocuğunun
avuçta ateş taşımak için bulduğu yönteme şaşmış olacak ki;başını ellerinin arasına alıp düşünmeye başladı. Hayli bir süre düşündükten sonra yerinden kalkıp dalgın dalgın evin
içinde birkaç tur attı.Sonra :
-Atalarımız boşuna dememiş:"Akıl yaşta değil baştadır."diye.Demekki insan ne kadar yaşasa,ne kadar bilse yine öğreneceği şeyler kalıyor.Öğrenme doğumla başlar,ölüme
kadar sürer,dedi.Sonra kendi yazdığı aşağıdaki şiiri neşeli bir edayla okuyup masasına
oturdu ve kitap okumaya başladı.
Olup bitenlerden varsa haberin.
Toplumun içinde ayrıdır yerin.
Sevilir toplumda bilgisi derin.
Hiç durmadan kitap oku arkadaş!
Okumakta erek bilgi almaktır.
Kitapla dost olup çağdaş kalmaktır.
Bilim ile en doğruyu bulmaktır.
Hiç durmadan kitap oku arkadaş!
Kitap okumak,bilim öğrenmektir.
Korkmadan her gerçeği söylemektir.
Okumak,bilim,fen,sanat demektir.
Hiç durmadan kitap oku arkadaş!
Müfit AKSAKAL
(Üzülme Öğretmenim,Mir Yay. İstanbul 2001)