Cansu özel bir şirkette temizlik görevlisi olarak çalışıyordu. Hayat okulunu öğrendiğini düşünüyordu; çünkü zor günler geçirmişti. Annesiyle babası, Cansu küçük bir çocukken ayrılmıştı.

Cansu, kedi kazancıyla kardeşini okutmuş, kendi ihtiyaçlarından bir çok fedakarlık yapmıştı. Oysaki, daha hayat tecrübesi bitmemişti; çünkü herkes Cansu’ya ‘’kartlardan uzak dur’’ demesine rağmen, o ısrarla ben hesabımı bilirim diyordu. ‘’Neden bu bankalar bana kart vermez sanki ben banka mı dolandırdım.’’ Diyordu ve sonunda bir kartı oldu. Bir kartla yetinmeyip hemen ardından ikincisini de edindi Cansu.

Baktı ki, iki kartı da hiç anlamadan doluverdi. Bu seferde ihtiyaç kredisi çekti borcu borçla ödüyordu artık Cansu. Bir sürü borcu olmasına rağmen, arkadaşlarını da çok seviyordu onlara önemli günlerde durumu olmasa da bir şeyler almak için, sürekli kendisini zorladı.
‘’Nasıl olsa aslan gibi kardeşim var sıkıntım oldu mu yardım eder’’ diyordu.

Oysaki kardeşinin de hayatı vardı; artı onunda bir gün sıkıntıya düşeceğini hesaba katmadı hiçbir zaman ve şu an bir şey daha öğrendi geç de olsa Cansu. Paran varsa alacaksın artı insanın kendine yaptığını bütün köy toplansa yapamazmış.Cansu dersini aldı bankada bir sürü borçla .