AÇIK HAVADA BOĞULMAK…

Bazen bir sıkıntı vardır içinizde… Boğulur hissi yaşarsınız… Sebebini anlamak için oturup düşünürsünüz…
Bu kentte yaşarken, birçok şey gözünüze fazlasıyla batıyorsa,
Olan bitenden rahatsız oluyorsanız
Ve aynı anda da çaresizlikten kıvranıyorsanız,
Bilin ki yaşadığınız yere 3 numara büyük geliyorsunuz.
Bu duygu tıpkı ayağınıza bol gelen bir ayakkabıyla yürümeye benzer.
Bir türlü istediğiniz gibi yürüyemez,
Fazla yol kat edemezsiniz.
Hatta biraz daha ısrar ederseniz,
Ağrılarınız başlar,
Yorulursunuz.
Bir türlü hedefe varamazsınız…
Görgü ve kültürün en alt düzeyde olduğu,
Eğitimsizliğin minimumda kaldığı,
Öğretilerin el yordamı ile oluştuğu…
Kuralsızlığın kural olduğu…
Olağanüstü başarısız yöneticiler…
Ve onların başarısızlıklarının bedelini ödeyen insanlar…
Bir şehirde yaşamak ta aynen böyledir işte.
Çoğunluk size tuhaf gelir,
Aynı dili konuşamadığınızı,
Mantalitelerini algılayamadığınızı fark edersiniz.
Yaşadıkları yeri çöplüğe çevirenleri,
Amaca giden her yol mubah diyenleri,
Eğilip bükülenleri,
Çözemezsiniz bir türlü.
Kitap okumayan, gündemi takip etmeyen,
Sorgulamayan bir sürü insan vardır etrafınızda…
Şaşkınlıkla bakakalırsınız.
Sizi yönetenlerin,
Erk sahibi olanların,
Kifayetsiz ve muhteris olduğunu görürsünüz…
Sistemin ne kadar yanlış işlediğini,
Yalanların doğruların çok önüne geçtiğini…
Bilirsiniz de…
Sesinizi duyuramazsınız…
Çünkü sayınız azdır.
Sonunda pes eder,
Kabuğunuza çekilirsiniz.
Ayrık otları gibi yalnızsınızdır şimdi.
Sığ sularda boğulursunuz.