kötüyüm ben-2

Tüm iyiyim ben söylemlerine inat yalana yer yok artık kötüyüm ben, hemde çok kötü... Her sabah kan çanağına dönmüş bir şekilde açıyorum gözlerimi, gecelerce uyuyamıyorum... Elinde çalı süpürgesi kargaları kovalama görevini üstlenmiş ama tarlanın orta yerine dikilmiş bir korkuluk gibiyim evin tam ortasında. Dalga geçen kargalar gibi hayalin! tüm vadiyi talan edercesine yıkıyorsun beni her nefes alışımda, soluklanmama izin vermeden indiriyorsun intiharın adını sırtıma her seferinde... Bi elimde sigara bi elimde anlamlar geziyorum hayalinin peşinde, arıyorum intiharın en derin anlamlarını ama açıklayan tek sözcük bulamıyorum. Dibine kadar bitipte elim yandığımda anlıyorum bi sigaram olduğunu onu atıp yenisini yakıyorum... İki kişilik yaşıyorum sen ve ben oluyorum... Ben oluyorum sana koşuyorum, sana vardığımda yoksun ’’yokluğuna alışmak için intiharları seçiyorum, gişede ki azrailden kahpe bir intihara dönüş bileti alıyorum’’ bırak beni ben gidiyorum... Sonra sen oluyorum çekip alıyorum kendimi uçurumun kenarından amansız bir girdabın içine atıyorum sonra bizi... Her gece yarısı kesiyorum bileklerimi ben olup, sonra sen olup dikiyorum tüm kesiklerimi ’’elleri titreyen yaşlı bir cerrah gibi’’... Dayanamıyorum sonra içimde ki ,sana beni terketmene izin vermeden öldürüp gömüyorum seni içime... Pişman olup ağlıyorum sonra, sonra sana dua ediyorum sabah ezanından hemen önce gün ışımadan.. Hergün bir avuç çalıp toprağından içime yeniden ekiyorum seni ! Cemrelerin inip toprağına filizlenmeni bekliyorum sonra büyük bir hasretle...




tırnak içinde ki sözler ’’Rahmi VİDİNLİOĞLU’’ aittir..