Hani olur ya!
Canınız sıkılır!
Sıkı can iyidir, der ukala tayfasından kendini gırgırcı sanan bir dümbelek!
Canınız iyice sıkılır, sıkarsınız dişinizi.

Herkesin hayatında vardır zembereği zırlamak için kurulmuş kişiler.
Hani sohbet etmeye kalkarsınız üç beş dost; biri edebiyattan bahsederken sizinki balıklama dalar söze!
Neruda’nın sadece ismini duymuş, Nazım’ı da salt vatan haini yerine koymuş olduğundan dolayı, başlar size Türk Edebiyatını anlatmaya.
Ayıp olur diye kesmezsiniz sözünü; ama sazı almışken eline tıngırdatır durmadan.
Orhan Veli’nin halen bir yalıda şiir yazdığını anlatır, Necip Fazıl’ın da savaşta şehit düştüğünü iddia eder.
Siyasetten söz edecek olsan, aynı kişi başlar ahkam kesmeye.
Donar kalırsınız siz de.
Mesala, Lenin’in aslında kapitalizmi savunduğunu, Adolf Hitler’in hümanist olduğunu ve rahmetli Menderes’in bir don davasından asıldığını hayretle dinlersiniz.
Bir de gelecek seçimlerde hangi partinin yüzde kaç oy alarak iktidar olacağını öğrenirsiniz muhteremden.
Ekonomi derseniz derin bilgisiyle ezer geçer sizi.
İthalat ve ihracattan bahsederken gerilirsiniz.
En önemlisi ise, altı ay sonra doların kaç TL olacağını da ondan öğrenirsiniz.
Ticaret mi?
O da ne?
Adam bitirmiş işi.
Para nasıl kazanılır, yatırımın hası nasıl olur iyi bilir; ama “ kaç paran var,” diye soramazsınız… Ayıptır!.. Çünkü, iki duble rakı ısmarlamanız için, iklim değiştirir!
Aşkı da iyi bilir, meşki de!
Hele bir gönül maceralarını anlatsın!
Yeminle, delirirsiniz!
Ve diyemezsiniz ki; “ulan hıyar, sen sadece ayılara aygırlık yaparsın, başka da bir işe yaramaz senin aşkın!”

Böyle gelmiş böyle gidiyor bu işler.
Nezakete nem değmesin diye bunları dinleyenlerin de aslında onlardan farkı kalmıyor.

Artık defetmek gerekiyor bu tür canlıları hayatımızdan.
Siz paslarınızı verin, bundan böyle sol ayağımla öyle bir şut çekeceğim ki o toplara, eğer doksandan girmezse kaleye, ben de çıkarırım bu formayı, çıkarım tribüne!

Canım sıkılıyor!
Sıkıyorum dişimi.