0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
755
Okunma
Ağzımda çiğneyip durduğum sevdam;
Bir yokuştu hayat çıkması zahmetli,
Şimdi Galata’dan uçmak gibi hezarfen çelebi misali.
Tek yakının kuşlarken ve sen kendini özgür hissederken
En büyük tutsaklıktı aslında ya da Dünya’dan uzaklaşmaktı maksadın.
Kanatların koptuğundaysa parçalanan yüreklerin kesik izleriydi gördüğün
Etrafında yüzlerce yaralı ve yüreksiz ruh gezinirken
Sen kendi masalına kötü karakterler ararsın,
Seni aşktan uzak tutacak nedenler.
Gök gürler,bir yağmur damlası düşer ardından bir daha...
Ve sen tıpkı eski günlerdeki gibi sırılsıklam ıslanırsın.
Belki de yağmurun bir cevabıydı bu kendine sorduğun soruların;
"Aşk karşılıklıysa güzeldir ama sen aşkı yalnızken öğrenirsin"
Galiba haklı yağmur dede...
Islanmadan kurulanmayı öğrenemezsin.
