İŞTE YİNE GECE...VE ANLAMSIZ BİR ŞEKİLDE DEĞİŞEN ONCA ŞEYE RAĞMEN TEKRAR BAŞA DÖNÜYORUM.VE....VE.....EN FUZULİSİNDEN BİR UYKUSUZLUK HALİ.BİR ÇOK ŞEYİ DAHA KOLAY KABULLENMEME RAĞMEN ÜSTELİK... Uzun cümlelerden geçme vaktiydi şimdilerde; sözcüklerdeki anlamı yitirmemek uğruna...Yağan yağmura, ağlamamak için göz çukurlarına biriken tüm yaşlara inat, sırılsıklamdı hayaller.Şimdi sen hangi mevsimin hasreti, hangi tarihin başlama sebebisin kimbilir...Kendini bulamak için bir kez olsun çekip gitmekmiş aslolan. Yollar mı anlamsızlaştı yoksa kendini bulmaktan mı vazgeçti yürek bilmiyorum. Ama olmadı.Çekip gidemedi ayaklarım bilinmezliğin ardına.Bir yerden sonra türkülere takılıp kaldım anlamsızca.Soru yok... Cevap yok... Şiirlere gömdüm adını.Sensizliğin, bensizliğin, bizsizliğin ve ıssızlığın akşamlarında yazdım en yazılası hikayeleri.Ve... Acı bir yerlerden kopup geldi(ansızın) her defasında... Şimdi sen hangi mevsimin çekip gitme sebebisin kimbilir...